VHDL for Simulation, Synthesis and Formal Proofs of Hardware

موفقیت VHDL از زمانی که در سال 1987 به عنوان یک استاندارد IEEE انتخاب شد، ممکن است برای جمعیت زیادی از طراحان سخت‌افزار، که قبلاً (حداقل برای 90٪ آنها) در مورد زبان‌های توصیف سخت‌افزار نشنیده بودند، غیرقابل درک به نظر برسد. در مورد چند صد متخصصی که برای مدت طولانی (25 سال برای برخی از آنها) روی این زبان ها کار می کردند. تا سال 1988، تنها یک زیرمجموعه بسیار کوچک از طراحان، در چند شرکت بزرگ، برای توصیف طرح‌های خود با استفاده از HDL اختصاصی، یا گاهی اوقات HDL به ارث رسیده از یک دانشگاه زمانی که محیط نرم‌افزاری در اطراف آن توسعه می‌یابد، استفاده می‌شد و امکان استفاده از آن را فراهم می‌کرد. اشخاص ثالث تعدادی از مزایای این عمل به طور قطع به رسمیت شناخته شد، مانند تأیید عملکردی یک مشخصات از طریق شبیه سازی، اولین ارزیابی عملکرد یک طراحی آزمایشی، و گاهی اوقات تولید ریزبرنامه خودکار یا حتی سنتز خودکار سطح بالا. از آنجایی که ظاهراً هیچ بازاری برای HDL وجود نداشت، فروشندگان ECAD به آنها اهمیت نمی دادند، شرکت های نوپا به ندرت می توانستند در این زمینه زنده بمانند و کاربران بزرگ ابزارهای اختصاصی افراد و پول بیشتری را صرف حفظ داخلی خود می کردند. سیستم.

The success of VHDL since it has been balloted in 1987 as an IEEE standard may look incomprehensible to the large population of hardware designers, who had never heared of Hardware Description Languages before (for at least 90% of them), as well as to the few hundreds of specialists who had been working on these languages for a long time (25 years for some of them). Until 1988, only a very small subset of designers, in a few large companies, were used to describe their designs using a proprietary HDL, or sometimes a HDL inherited from a University when some software environment happened to be developped around it, allowing usability by third parties. A number of benefits were definitely recognized to this practice, such as functional verification of a specification through simulation, first performance evaluation of a tentative design, and sometimes automatic microprogram generation or even automatic high level synthesis. As there was apparently no market for HDL's, the ECAD vendors did not care about them, start-up companies were seldom able to survive in this area, and large users of proprietary tools were spending more and more people and money just to maintain their internal system.