Vestibular Evoked Myogenic Potential: Its Basics and Clinical Applications

هزارتوی دهلیزی شامل ? کمپارتمان‌های ve: کانال‌های نیم‌دایره‌ای جانبی، قدامی و خلفی، اوریکول و ساکول. در آغاز قرن بیستم، رابرت بارانی آزمایش کالری را به عنوان آزمایش بالینی کانال نیم دایره ای جانبی پیشنهاد کرد. این آزمایش پزشکان را قادر می سازد تا با استفاده از روش ساده شستشوی مجرای گوش خارجی با آب سرد یا گرم و مشاهده نیستوس القا شده، عملکرد مجرای نیم دایره ای جانبی را به راحتی ارزیابی کنند. ما معتقدیم که تست کالری یک پیشرفت در ? بخش تحقیقات دهلیزی با این حال، تا آنجا که به بخش های دیگر مربوط می شود، هیچ آزمایش بالینی ساده ای برابر با تست کالری برای عملکرد کانال نیم دایره ای جانبی وجود نداشت. در پایان قرن بیستم، آزمایش پتانسیل میوژنیک برانگیخته دهلیزی (VEMP) به عنوان روشی جدید برای ارزیابی عملکرد ساکول فردی پیشنهاد شد. این تست دارای ویژگی های منحصر به فردی است. اول، از تحریک صوتی استفاده می کند، حتی اگر آزمایشی برای سیستم دهلیزی باشد. به نظر می رسد که این یک تناقض از نظر فیزیولوژیکی است. در نتیجه، در مراحل اولیه آن اختلاف نظرهایی در مورد منشأ پاسخ ها وجود داشت. با این حال، چنین مناقشاتی با مطالعات اولیه فیزیولوژی عصبی و مطالعات بالینی برطرف شده است. مهم‌تر از همه، حساسیت صوتی آوران‌های ساکولار نشان‌داده‌شده در گربه‌ها و خوکچه‌های هندی با روش‌های ضبط تک واحدی به شواهد اصلی کمک می‌کرد. امروزه، VEMP یکی از تست های بالینی معمول برای اختلال تعادل است.

The vestibular labyrinth consists of ? ve compartments: the lateral, anterior, and posterior semicircular canals, the utricule, and the saccule. At the beginning of the twentieth century, Robert Bárány proposed the caloric test as a clinical test of the lateral semicircular canal. This test enabled clinicians to assess the individual lateral semicircular canal function easily by using the simple method of irrigating the external ear canal with cold or warm water and observing the induced nyst- mus. We believe that the caloric test was a breakthrough in the ? eld of vestibular research. However, as far as the other compartments were concerned, there was no simple clinical test equal to the caloric test for the lateral semicircular canal function. At the end of the twentieth century, the vestibular evoked myogenic potential (VEMP) test was proposed as a new method for assessing the individual saccule function. This test has some unique attributes. First, it uses sound stimulation, even though it is a test of the vestibular system. This appears to be a contradiction n- rophysiologically. As a result, in its early stages there were controversies conce- ing the origin of the responses. However, such controversies have been overcome by basic neurophysiological studies and clinical studies. Above all, sound sensit- ity of the saccular afferents shown in cats and guinea pigs with single-unit recording methods became the main supporting evidence. Nowadays, VEMP is one of the routine clinical tests for balance disorder.