Versteckte Spuren: Eine intertextuelle Annäherung an Thomas Manns Roman Doktor Faustus

رمان دکتر فاستوس نوشته توماس مان از نظر خوانندگان و محققان به عنوان یک گسست از جانشینی نویسنده به گوته است.

اوا بائر لوکا با استفاده از روش بینامتنی شخصیت سازنده پنهان رمان را تحلیل می کند و نشان می دهد که یادآوری فاوست گوته عنصر سازنده دکتر فاستوس را تشکیل می دهد. نویسنده توالی نقل قول‌های باز را بررسی می‌کند، شکلی از بینامتنیت مشخص شده، و روایت موازی با داستان زندگی قهرمان رمان توماس مان، آدریان لورکون و شخصیت گوته، هاینریش فاوست را در قالب یک «mise en abyme» نشان می‌دهد. ارجاعات به سنت فاوست و خود گوته که به عنوان نقد معاصر تلقی می شود، معنای جدیدی به خود می گیرد که در اولین ارزیابی از یک نسخه خطی توسط توماس مان بر آن تاکید شده است.

Thomas Manns Roman Doktor Faustus wird von den Rezipienten und von der Forschung überwiegend als Bruch mit der vom Autor gepflegten Goethe-Nachfolge gewertet.

Anhand des intertextuellen Verfahrens analysiert Eva Bauer Lucca den verborgenen Konstruktionscharakter des Romans und zeigt, dass Reminiszenzen an Goethes Faust ein konstitutives Element des Doktor Faustus bilden. Die Autorin untersucht die Abfolge der offenen Zitate, eine Form von explizit markierter Intertextualität, und weist die Parallelerzählung zur Lebensgeschichte von Thomas Manns Romanheld Adrian Leverkühn und Goethes Figur Heinrich Faust in Form einer "mise en abyme" nach. Als Zeitkritik betrachtet erhalten die Bezüge auf die Fausttradition und auf Goethe selbst eine neue Bedeutung, die durch die erstmalige Auswertung eines Manuskripts von Thomas Mann unterstrichen wird.