Verhaltenstrainingsprogramm zum Aufbau sozialer Kompetenz (VTP)

آموزش رفتار سابقه طولانی دارد و برای راهنمایی شما در بسیاری از پیشنهادها به یک واژه نامه جامع نیاز است. انسان به این واقعیت عادت کرده است که تعداد فزاینده کتابچه های آموزشی مبتنی بر ایده های گمانه زنی و نه نظریات است، به طوری که کاهش مراحل آموزش عملی به مبانی نظری به جایی ختم می شود که باید بدون پرسیدن بیشتر باور کرد. . از سوی دیگر، ارائه برنامه های آموزشی بدون هیچ گونه مبنای تجربی قابل اثبات، به یک روش معمول تبدیل شده است. در بهترین حالت، از کارآموزان پرسیده می شود که آیا این آموزش را دوست داشتند یا برای آنها خوب بود. فقدان معیارهای قابل استفاده و پیگیری طولانی مدت برای ارزیابی اثربخشی آموزش وجود دارد. این الزام که برنامه های آموزشی باید از تمرین تجربی ناشی شود، امروزه به ندرت برآورده می شود. برنامه Fe1dhege و Krauthan یک رویکرد رفتاردرمانی را نشان می‌دهد. انتظارات خاصی بلافاصله با این امر مرتبط می‌شوند که با این پیشرفت علمی بیشتر روان‌درمانی همراه است. اگر به دنبال مشخصات پاک، شفافیت رویه، تمرکز بر رفتارهای دقیقاً قابل مشاهده، قابلیت عملیاتی پذیری، بی طرفی نظری و تأیید پذیری باشیم، این انتظارات ناامید نخواهند شد. از این کار می توان دریافت که از تمرین طولانی مدت تجربی ناشی شده است و نه از برداشت های بالینی بررسی نشده.

Das Training von Verhaltensweisen hat bereits eine lange Tradition und man bräuchte ein umfassendes Glossar als Wegweiser, um sich unter den zahlreichen Angeboten zurechtzufinden. Man hat sich daran gewöhnt, daß die steigende Anzahl von Trainingsmanualen auf spekulativen Ideen, um nicht zu sagen Theorien, aufgebaut ist, so daß die Rückführung der praktischen Trainingsschritte auf die theoretische Begründung an einem Punkt endet, wo man zu glauben hat ohne weiter zu fragen. Andererseits ist es zur Gewohnheit geworden, Trainingsprogramme ohne nachweisbare empiri­ sche Grundlage anzubieten. Bestenfalls werden die Trainierten befragt, ob ihnen das Training gefallen oder gut getan habe. Es fehlt an brauchbaren Kriterien und langfristiger Nachkontrolle zur Bewertung der Trainingseffektivität. Die Anforderung, daß Trainingspro­ gramme aus der experimentellen Praxis entstehen sollten, wird heute nur sehr selten erfüllt. Das Programm von Fe1dhege und Krauthan stellt einen verhaltenstherapeu­ tischen Ansatz dar. Damit verbinden sich sofort bestimmte Erwartungen, die mit dieser wissenschaftlichen Fortentwicklung der Psychotherapie assoziiert sind. Diese Erwartungen werden nicht enttäuscht, wenn man nach sauberer Spezifikation, Transparenz des Vorgehens, Ausrichtung auf genau beobachtbare Verhaltensweisen, durchgängiger Operationalisierbarkeit, theoretischer Unvoreingenommenheit und Überprüfbarkeit Ausschau hält. Man sieht es dem Werk an, daß es aus langdauernder experimenteller Praxis und nicht aus unüberprüften klinischen Eindrücken entstanden ist.