Vasili Grossman y el siglo soviético

بله شاهکار واسیلی گروسمن، زندگی و سرنوشت، در زمان حیات او از نویسنده، من این کار را همزمان با دکتر ژیواگو توسط انجام می دادم پاسترناک و قبل از Archipelago گولاگسولژنیتسین، اما زندگی و سرنوشت </ em>< span style=\"color: #000000\">توسط KGB ربوده شد. هنگامی که پس از مرگ چند دهه بعد منتشر شد، به عنوان جنگ و صلح بیستم شناخته شد. قرن.

واسیلی گروسمن (1905-1964) به عنوان مهندس آموزش دید، اما در دهه 1930 کار خود را رها کرد و خود را منحصراً به نویسندگی اختصاص داد. پس از شروع جنگ جهانی دوم، او خبرنگار جنگی ارتش سرخ شد و گزارش های تحسین شده ای از نبردهای مسکو، استالینگراد، کورسک و برلین منتشر کرد. شهادت او در مورد اردوگاه های مرگ نازی ها، که پس از آزادی تربلینکا نوشته شد، از اولین اسنادی است که در مورد هولوکاست یهودیان نوشته شده است و به عنوان مدرک در دادگاه نورنبرگ استفاده شده است.

پس از جنگ جهانی دوم، گروسمن به شوروی اعتقاد داشت دولت با چرخش یهودستیزانه رژیم استالین تضعیف شد. اگرچه او هرگز توسط مقامات شوروی دستگیر نشد، اما دو شاهکار او (زندگی و سرنوشت و همه چیز جریان دارد) به عنوان ضد شوروی سانسور شدند و زمانی که گروسمن درگذشت در سال 1964 زندگی و سرنوشت چاپ نشده باقی ماند و تا زمانی که بتواند منتشر شود، باقی خواهد ماند. به لطف فعالیت شبکه ای از مخالفان در غرب منتشر شد. اولین نسخه در اتحاد جماهیر شوروی به سال 1988، در مرحله افتتاحیه دولت میخائیل گورباچف ​​برمی گردد. این اثر به سرعت به موفقیت عظیمی دست یافت و به عنوان یکی از اوج های ادبی قرن بیستم مورد تحسین قرار گرفت.

Si la obra maestra de Vasili Grossman, Vida y destino, se hubiera publicado en vida del autor, lo hubiera hecho a la vez que Doctor Zhivago de Pasternak y antes de Archipiélago Gulag de Solzhenitsyn, pero Vida y destino fue secuestrada por el KGB. Cuando se publicó póstumamente, décadas después, fue reconocida como la Guerra y Paz del siglo XX.

Vasili Grossman (1905-1964) se formó como ingeniero, pero abandonó su trabajo en los años treinta para dedicarse en exclusiva a la escritura. Tras el estallido de la segunda guerra mundial se convirtió en corresponsal de guerra para el Ejército Rojo, publicando aclamadas crónicas de las batallas de Moscú, Stalingrado, Kursk y Berlín. Su testimonio sobre los campos de exterminio nazis, escrito tras la liberación de Treblinka, se encuentra entre los primeros documentos escritos acerca del Holocausto judío y fue utilizado como prueba en los juicios de Núremberg.

Después de la segunda guerra mundial, la fe de Grossman en el Estado soviético se vio socavada por el giro antisemita del régimen de Stalin. Aunque nunca llegó a ser arrestado por las autoridades soviéticas, sus dos obras maestras (Vida y destino y Todo fluye) fueron censuradas por antisoviéticas, y cuando Grossman falleció en 1964 Vida y destino permanecía inédita y seguiría estándolo hasta que pudo ser publicada en Occidente merced al trabajo de una red de disidentes. La primera edición en la Unión Soviética data de 1988, durante la fase aperturista del gobierno de Mijaíl Gorbachov. La obra alcanzó rápidamente un éxito enorme y pasó a ser aclamada como una de las cumbres literarias del siglo XX.