Utility, Probability, and Human Decision Making: Selected Proceedings of an Interdisciplinary Research Conference, Rome, 3–6 September, 1973

تصمیم گیری انسانی شامل مشکلاتی است که با علاقه و پیچیدگی روزافزون مورد مطالعه قرار می گیرند. آنها از تصمیمات سیاسی بحث برانگیز از طریق تصمیمات مصرف کننده فردی تا کارهای ساده ای مانند تبعیض های سیگنالی را شامل می شوند. اگرچه به نظر می رسد که تصمیمات مربوط به انتخاب از میان اقدامات موجود از هر نوعی باشد، توافق کلی وجود دارد که تحقیقات تصمیم گیری باید به مسائل انتخاب مربوط باشد که بدون مرحله دقیق یافتن گزینه های انتخابی، سنجش شواهد و قضاوت قابل حل نیستند. ارزش های. هدف نهایی تحقیق علمی در مورد تصمیم گیری دو جنبه دارد: (الف) توسعه یک فناوری از لحاظ نظری مناسب برای حل بهینه مسائل تصمیم گیری، و (ب) تدوین یک نظریه توصیفی از تصمیم گیری انسانی. دومی ممکن است در مجموع از تصمیم گیرندگان در برابر گرفتار شدن در دام محدودیت ها و تعصبات خود محافظت کند. اخیراً، در تحقیقات تصمیم‌گیری، تأکید شدید بر وظایف آزمایشگاهی تعریف‌شده به نفع مطالعات واقعی‌تر در محیط‌های عملی مختلف کاهش می‌یابد. این امر ممکن است ناشی از آگاهی روزافزون از این واقعیت باشد که رفتار تصمیم گیری به شدت توسط عوامل موقعیتی تعیین می شود، که بررسی فرآیندهای تعامل بین تصمیم گیرنده و محیط کار مربوطه را ضروری می کند. تقریباً به‌طور اجتناب‌ناپذیر یک تغییر موازی علاقه به سمت مشکلات اندازه‌گیری مطلوبیت و ارزیابی پیامدها وجود دارد.

Human decision making involves problems which are being studied with increasing interest and sophistication. They range from controversial political decisions via individual consumer decisions to such simple tasks as signal discriminations. Although it would seem that decisions have to do with choices among available actions of any kind, there is general agreement that decision making research should pertain to choice prob­ lems which cannot be solved without a predecisional stage of finding choice alternatives, weighing evidence, and judging values. The ultimate objective of scientific research on decision making is two-fold: (a) to develop a theoretically sound technology for the optimal solution of decision problems, and (b) to formulate a descriptive theory of human decision making. The latter may, in tum, protect decision makers from being caught in the traps of their own limitations and biases. Recently, in decision making research the strong emphasis on well­ defined laboratory tasks is decreasing in favour of more realistic studies in various practical settings. This may well have been caused by a growing awareness of the fact that decision-behaviour is strongly determined by situational factors, which makes it necessary to look into processes of interaction between the decision maker and the relevant task environ­ ment. Almost inevitably there is a parallel shift of interest towards problems of utility measurement and the evaluation of consequences.