دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Upstaging the Cold War: American Dissent and Cultural Diplomacy, 1940-1960
دانلود کتاب به روز رسانی جنگ سرد: مخالفت آمریکایی و دیپلماسی فرهنگی، 1940-1960
مشخصات کتاب
Upstaging the Cold War: American Dissent and Cultural Diplomacy, 1940-1960
ویرایش:
نویسندگان: Andrew J. Falk
سری: Culture, Politics, and the Cold War
ISBN (شابک) : 1558497285, 9781558497283
ناشر: University of Massachusetts Press
سال نشر: 2010
تعداد صفحات: 281
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 43,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب به روز رسانی جنگ سرد: مخالفت آمریکایی و دیپلماسی فرهنگی، 1940-1960: تاریخ و نقد، تئاتر، هنرهای نمایشی، هنر و عکاسی، تاریخ و نقد، فیلم، طنز و سرگرمی، صنعت، فیلم، طنز و سرگرمی، تاریخ و نقد، تلویزیون، طنز و سرگرمی، ایالات متحده آمریکا، جنگ افریقا دوره استعمار، مهاجران، انقلاب و تأسیس، ایالت و محلی، آمریکا، تاریخ، مطالعات تاریخی و منابع آموزشی، باستان شناسی، مقالات، جغرافیای تاریخی، نقشه های تاریخی، تاریخ نگاری، مرجع، مطالعه و تدریس، تاریخ، علوم اجتماعی، کودکان
در صورت تبدیل فایل کتاب Upstaging the Cold War: American Dissent and Cultural Diplomacy, 1940-1960 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب به روز رسانی جنگ سرد: مخالفت آمریکایی و دیپلماسی فرهنگی، 1940-1960 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب به روز رسانی جنگ سرد: مخالفت آمریکایی و دیپلماسی فرهنگی، 1940-1960
تفاسیر سنتی دهه 1950 بر چگونگی اعمال سانسور و لیست سیاه توسط
ضد کمونیست های آمریکایی برای خاموش کردن مخالفان، به ویژه در
حوزه سیاست خارجی، تأکید کرده است. اما همانطور که اندرو جی فالک
نشان می دهد، این تلاش ها برای سرکوب همیشه موفق نبودند. در طول
سال‌های اولیه جنگ سرد، تعداد قابل توجهی از نویسندگان و مجریان
به بیان دیدگاه‌های بحث برانگیز درباره روابط بین‌الملل در
فیلم‌های هالیوود، از طریق رسانه جدید تلویزیون، روی صحنه برادوی
و از پشت صحنه ادامه دادند.
توسط هنرمندان ناراضی مانند لیلیان هلمن، آرتور میلر، راد سرلینگ،
دالتون ترامبو، رجینالد رز و پدی چایفسکی با ترویج همکاری
ابرقدرت‌ها، استعمارزدایی، خلع سلاح هسته‌ای و دیگر دلایل تابو،
توانستند مرزهای ایدئولوژی جنگ سرد را گسترش دهند و برخی را تضعیف
کنند. از مفروضات اساسی آن آنها که در مواقعی با نام‌های فرضی و
در برخی موارد خارج از ایالات متحده کار می‌کردند، نقش
دیپلمات‌های غیررسمی را بر عهده گرفتند که در نمایندگی آمریکا در
جهان با واشنگتن رقابت می‌کردند.
از قضا، فراخوان بین المللی مخالفان در نهایت نهاد سیاست خارجی
ایالات متحده را متقاعد کرد که دیدگاه های غیرمتعارف آنها می
تواند دارایی در رقابت جنگ سرد برای قلب ها و ذهن ها باشد و کار
هنری آنها وسیله ای مؤثر برای فروش ارزش ها و فرهنگ آمریکایی به
خارج از کشور است. فالک نشان می دهد که در پایان دهه 1950، دولت
آیزنهاور نه تنها آثار این هنرمندان با استعداد را تصاحب کرد،
بلکه برخی از آنها را به عنوان صداهای رسمی دیپلماسی فرهنگی جنگ
سرد به خدمت گرفت.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Traditional interpretations of the 1950s have emphasized how
American anti-communists deployed censorship and the blacklist
to silence dissent, particularly in the realm of foreign
policy. Yet as Andrew J. Falk demonstrates, those efforts at
repression did not always succeed. Throughout the early years
of the Cold War, a significant number of writers and performers
continued to express controversial views about international
relations in Hollywood films, through the new medium of
television, on the Broadway stage, and from behind the
scenes.
By promoting superpower cooperation, decolonization, nuclear
disarmament, and other taboo causes, dissident artists such as
Lillian Hellman, Arthur Miller, Rod Serling, Dalton Trumbo,
Reginald Rose, and Paddy Chayefsky managed both to stretch the
boundaries of Cold War ideology and to undermine some of its
basic assumptions. Working at times under assumed names and in
some cases outside the United States, they took on the role of
informal diplomats who competed with Washington in representing
America to the world.
Ironically, the dissidents international appeal eventually
persuaded the U.S. foreign policy establishment that their
unconventional views could be an asset in the Cold War contest
for hearts and minds, and their artistic work an effective
means to sell American values and culture abroad. By the end of
the 1950s, Falk shows, the Eisenhower administration not only
appropriated the work of these talented artists but enlisted
some of them to serve as official voices of Cold War cultural
diplomacy.
