برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید

09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Upper-Voice Structures and Compositional Process in the Ars Nova Motet

دانلود کتاب ساختارهای صدای بالا و فرآیند ترکیبی در Ars Nova Motet

مشخصات کتاب

Upper-Voice Structures and Compositional Process in the Ars Nova Motet

ویرایش: Hardcover 
نویسندگان: Anna Zayaruznaya  
سری:  
ISBN (شابک) : 1138302449, 9781138302440 
ناشر: Routledge 
سال نشر: 2018 
تعداد صفحات: 175 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 9 مگابایت

قیمت کتاب (تومان) : 38,000

میانگین امتیاز به این کتاب :
تعداد امتیاز دهندگان : 9

در صورت تبدیل فایل کتاب Upper-Voice Structures and Compositional Process in the Ars Nova Motet به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب ساختارهای صدای بالا و فرآیند ترکیبی در Ars Nova Motet نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب ساختارهای صدای بالا و فرآیند ترکیبی در Ars Nova Motet

در موته‌های فیلیپ دو ویتری، گیوم دو ماشو و هم‌عصرانشان، تنورها اغلب به‌عنوان نیروهای شکل‌دهنده اصلی شناخته می‌شوند، که در مفهوم و همچنین در ساخت به صداهای بالا مقدم هستند. تنورها از تعامل بین طالع و رنگ شکل می گیرند، اصطلاحات قرون وسطایی که امروزه به ترتیب برای اشاره به تکرار مستقل ریتم ها و زیر و بم ها استفاده می شود. حضور در صداهای بالای الگوهای ریتمیک که به طور متناوب تکرار می شوند، که اغلب به عنوان "هم آهنگ" نامیده می شود، به عنوان تقویت ساختار تنور شناخته شده است. اما نگاهی تازه به رساله‌های قرون وسطی نشان‌دهنده واژگان تحلیلی تجدیدنظر شده است: برای بسیاری از نویسندگان قرن چهاردهم و پانزدهم، هم رنگ و هم داستان شامل تکرار موزون بودند، دومی به‌ویژه در صداهای بالا. و توجه به قصه‌های با صدای بالا، مستقل از ساختارهای تنور، تأکید تازه‌ای بر بخش مهمی از رپرتوار می‌آورد که در آن صداهای بالا طرح‌های رسمی متفاوت از تنورها را نشان می‌دهند. این ساختارها به نوبه خود بازنگری در روند ترکیبی فرضی برای موته ها را پیشنهاد می کنند، به این معنی که در برخی موارد متن و فرم های با صدای بالا ممکن است مقدم بر انتخاب و سازماندهی تنورها بوده باشند. چنین تجدیدنظرهایی برای تلاش‌های هرمنوتیکی پیامدهایی دارد، زیرا نه تنها شکل‌های صداهای مته، بلکه معانی متون آنها نیز تغییر می‌کند، بسته به اینکه تحلیل از تنور به بالا یا از بالا به پایین پیش می‌رود. در جایی که تقدم فرضی ترکیبی و ساختاری که برای تنورها قائل شده است، رشته‌ای از تفسیر را تشویق می‌کند که شعر صدای بالا را مطابق و تقویت‌کننده با تکه‌های متن تنور و زمینه‌های مذهبی آن‌ها می‌خواند، دیدگاه «پایین به پایین» تنورها را ایجاد می‌کند. نقشی فرعی دارد و انگیزه شاعرانه صداهای بالا را به عنوان اصل سازماندهی موتت ها آشکار می کند.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

In the motets of Philippe de Vitry, Guillaume de Machaut, and their contemporaries, tenors have often been characterized as the primary shaping forces, prior in conception as well as in construction to the upper voices. Tenors are shaped by the interaction of talea and color, medieval terms now used to refer to the independent repetition of rhythms and pitches, respectively. The presence in the upper voices of the periodically repeating rhythmic patterns, often referred to as "isorhythm," has been characterized as an amplification of tenor structure. But a fresh look at the medieval treatises suggests a revised analytical vocabulary: for many fourteenth- and fifteenth-century writers, both color and talea involved rhythmic repetition, the latter in the upper voices specifically. And attention to upper-voice taleae independently of tenor structures brings renewed emphasis to the significant portion of the repertory in which upper voices evince formal schemes that differ from those in the tenors. These structures in turn suggest a revision of the presumed compositional process for motets, implying that in some cases upper-voice text and forms may have preceded the selection and organization of tenors. Such revisions have implications for hermeneutic endeavors, since not only the forms of motet voices but the meanings of their texts change, depending on whether analysis proceeds from the tenor up, or from the top down. Where the presumed compositional and structural primacy afforded to tenors has encouraged a strand of interpretation that reads the upper-voice poetry as conforming to, and amplifying, the tenor text snippets and their liturgical contexts, a "bottom-down" view casts tenors in a supporting role and reveals the poetic impulse of the upper voices as the organizing principle of motets.