Up from Generality: How Inorganic Chemistry Finally Became a Respectable Field

در این مختصر، جی لابینگر، شیمیدان معدنی مشهور، توسعه رشته خود را از یک تخصص فراموش شده تا ایجاد یک رشته مستقل و از نظر فکری قابل دوام دنبال می کند. شیمی معدنی، با نفی در نام خود، برای مدت طولانی به عنوان چیزی که پس از ظهور شیمی آلی و فیزیکی به عنوان رشته های تخصصی در قرن 19 باقی مانده بود. تنها در اواسط قرن بیستم شروع به به دست آوردن جایگاه فعلی خود در برابری با سایر شاخه های اصلی شیمی کرد. نویسنده شواهد این انتقال را، هم کمی و هم حکایتی، مورد بحث قرار می‌دهد و شامل در نظر گرفتن نقش عوامل محلی و شخصی، با تمرکز ویژه بر Caltech به عنوان یک مثال گویا است. این مختصر هم برای مورخان علم و هم برای شیمیدانان معدنی که مایلند بدانند رشته خود چگونه شروع شد، جالب است.

In this brief, renowned inorganic chemist Jay Labinger tracks the development of his field from a forgotten specialism to the establishment of an independent, intellectually viable discipline. Inorganic chemistry, with a negation in its very name, was long regarded as that which was left behind when organic and physical chemistry emerged as specialist fields in the 19th century. Only by the middle of the 20th century had it begun to gain its current stature of equality to that of the other main branches of chemistry. The author discusses the evidence for this transition, both quantitative and anecdotal and includes consideration of the roles of local and personal factors, with particular focus on Caltech as an illustrative example. This brief is of interest both to historians of science and inorganic chemists who would like to find out how their field began.