Unwitting Zionists: The Jewish Community of Zakho in Iraqi Kurdistan

صهیونیست های ناآگاه جامعه یهودیان در شهر زاخو در شمال کردستان را از اواخر دوره عثمانی تا ناپدید شدن جامعه از طریق الیه تا سال 1951 بررسی می کنند. زاخو به دلیل موقعیت دورافتاده آن از نفوذ یهودیان دور بود. رهبری مذهبی در عراق و بسیاری از سنت های مذهبی خود را به طور مستقل حفظ کرد و به مهم ترین جامعه یهودی در منطقه تبدیل شد و به «اورشلیم کردستان» معروف شد. نویسنده هیا گاویش استدلال می کند، بنابراین، زمانی که جامعه در معرض صهیونیسم قرار گرفت، شروع به باز شدن در برابر تأثیرات و فعالیت های خارجی کرد. صهیونیست‌های ناخواسته که در اصل به زبان عبری منتشر شد، از خاطرات شخصی، سوابق تاریخی و مصاحبه‌ها برای بررسی دوگانگی سنت یهودی و صهیونیسم در میان یهودیان زاخو استفاده می‌کند.

گاویش برای بررسی تغییراتی که یهودیان متحمل شده‌اند به منابع مختلفی مراجعه می‌کند. جامعه به دلیل وابستگی مذهبی اش به ارتس-اسرائیل، قرار گرفتن در معرض تلاش های صهیونیست ها و در نهایت مهاجرت آن به اسرائیل. از آنجا که اسناد مکتوب نسبتا کمی در مورد زاخو وجود دارد، گاویش به شدت به منابع فولکلوریک مانند خاطرات شخصی و داستان های سنتی، از جمله مطالب گسترده از کار میدانی خود با گروهی از مردان و زنان زاخو که از نظر اقتصادی و جمعیتی متنوع هستند، تکیه می کند. او این اطلاعات دست اول را در چارچوبی تاریخی تجزیه و تحلیل می‌کند تا واقعیت و سبک زندگی مشترکی را بازسازی کند که تقریباً برای هر کسی خارج از جامعه ناشناخته بود.

پیوست ها حاوی جزئیات بیوگرافی مصاحبه شوندگان برای پیشینه بیشتر هستند.
گاویش همچنین به مزیت های نسبی خاطرات شخصی، روابط بهینه مصاحبه شونده و مصاحبه شونده و مشکل تکیه بر خاطرات مصاحبه شوندگان در مطالعه خود می پردازد. . فولکلور، تاریخ شفاهی، مردم شناسی، و پژوهشگران مطالعات اسرائیل، و همچنین هر کسی که بخواهد درباره مذهب، جامعه و ملیت در خاورمیانه بیشتر بیاموزد، از صهیونیست های ناخواسته قدردانی خواهد کرد.

Unwitting Zionists examines the Jewish community in the northern Kurdistan town of Zakho from the end of the Ottoman period until the disappearance of the community through aliyah by 1951. Because of its remote location, Zakho was far removed from the influence of the Jewish religious leadership in Iraq and preserved many of its religious traditions independently, becoming the most important Jewish community in the region and known as "Jerusalem of Kurdistan." Author Haya Gavish argues, therefore, that when the community was exposed to Zionism, it began to open up to external influences and activity. Originally published in Hebrew, Unwitting Zionists uses personal memoirs, historical records, and interviews to investigate the duality between Jewish tradition and Zionism among Zakho's Jews.

Gavish consults a variety of sources to examine the changes undergone by the Jewish community as a result of its religious affiliation with Eretz-Israel, its exposure to Zionist efforts, and its eventual immigration to Israel. Because relatively little written documentation about Zakho exists, Gavish relies heavily on folkloristic sources like personal recollections and traditional stories, including extensive material from her own fieldwork with an economically and demographically diverse group of men and women from Zakho. She analyzes this firsthand information within a historical framework to reconstruct a communal reality and lifestyle that was virtually unknown to anyone outside of the community.

Appendixes contain biographical details of the interviewees for additional background.
Gavish also addresses the relative merits of personal memoirs, optimal interviewer-interviewee relationships, and the problem of relying on the interviewees' memories in her study. Folklore, oral history, anthropology, and Israeli studies scholars, as well as anyone wanting to learn more about religion, commuity, and nationality in the Middle East will appreciate Unwitting Zionists.