Untranslatable You in Chekhov’s Lady with Lapdog. 50 (4)

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Lewis Tom J.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 9 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 124 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 40,000

بابل 2004. 50 (4). ص 289-297. متن حاضر نمونه‌ای از ترجمه ناپذیری را بررسی می‌کند - ضمایر دوم شخص روسی به انگلیسی در نسخه‌های انگلیسی یکی از آنتون چخوف. شناخته‌شده‌ترین و موفق‌ترین داستان‌های کوتاه، «بانویی با سگ سگ کوچک». نحوه استفاده چخوف از این ضمایر جنبه اساسی سبک ادبی و اصالت اوست. این واقعیت که تأثیر متقابل این ضمایر ترجمه نشده است - در واقع، قابل ترجمه نیست - نه تنها برای درک خوانندگان انگلیسی از این داستان، بلکه برای مسئله عمومی ترجمه ناپذیری که توسط هورست فرنز در مقاله خود به نام The Art of Translation، منتشر شده، مطرح شده است. بیش از سی سال پیش.
از آنجایی که خواننده انگلیسی به تعامل ظریف بین دو ضمایر دوم شخص در اصل روسی دسترسی ندارد، ویژگی‌های مهم رابطه بین دو شخصیت اصلی تار می‌شود، اگر به کلی از بین نرود. . در واقع، حتی ساختار خود داستان نیز می‌توان دریافت که از این تداخل ضمایر و شکل‌های فعل متناظر آنها ناشی می‌شود.
در پایان، مهم نیست که یک متن ترجمه‌شده چقدر خوانا باشد، به این موضوع بستگی دارد. ماهیت تفاوت های زبانی، تا حدی غیر قابل ترجمه است. درجه ترجمه ناپذیری در بازنویسی انگلیسی داستان کوتاه چخوف به اندازه کافی بزرگ است که از درک آنچه در قلب دستاورد ادبی چخوف است جلوگیری می کند.

Babel. 2004. 50 (4). P. 289-297. he present text examines a single instance of untranslatability — that of Russian second-person pronouns into English in the English versions of one of Anton Chekhov’s best known and most accomplished short stories, Lady with Lapdog. The way in which Chekhov makes use of these pronouns is an essential aspect of his literary style and originality. The fact that the interplay of these pronouns is not translated—indeed, cannot be translated — has implications not just for English readers’ understanding of this story but for the general issue of untranslatability raised by Horst Frenz in his essay The Art of Translation, published more than thirty years ago.
Because the English reader does not have access to the subtle interplay between the two second-person pronouns in the Russian original, important features of the relationship between the two main characters are blurred if not altogether lost. Indeed, even the structure of the story itself can be seen to derive from this interplay of pronouns and of their corresponding verb forms.
In conclusion, no matter how readable a translated text may be, it is bound, by the very nature of linguistic differences, to be to some degree untranslatable. The degree of untranslatability in the English renderings of Chekhov’s short story turns out to be great enough to prevent an appreciation of what is at the heart of Chekhov’s literary achievement.