Untersuchungen über die Leuchtanregung in hochfrequenten Plasmaflammen

در مورد فرستنده‌های قدرتمند با فرکانس بالا، تخلیه‌هایی که گهگاه آزادانه به داخل اتاق می‌سوزند در نقاط با قدرت میدان بالا به عنوان یک عارضه جانبی آزاردهنده رخ می‌دهند. این یک قوس نوری تک قطبی با فرکانس بالا است که خود حامل های لازم را از طریق یونیزاسیون ضربه ایجاد می کند، یعنی نشان دهنده تخلیه گاز مستقل واقعی است. این پدیده که به عنوان تخلیه شعله ور نیز شناخته می شود، حدود 30 سال است که شناخته شده است و قبلاً توسط L. ROHDE و H. SCHWARZ [1] به عنوان یک نتیجه جانبی تحقیقات HF توصیف شده است. یک تخلیه با فرکانس بالا که بین یک نوک و یک صفحه صاف می سوزد توسط R. GRIGOROVICI و G. CHRISTESCU [2] مورد مطالعه قرار گرفته است. در کار جدیدتر، آنها تلاش می‌کنند تا نتایج اندازه‌گیری متنوع خود را به یک نظریه واحد بیاورند، با تلاش‌های زیادی برای ایجاد تعادل انرژی تخلیه. ]. V. COBINE و همکاران [3] یک تخلیه HF را توصیف می کنند که آزادانه در فضا می سوزد. با گازهای چند اتمی در فضای تخلیه، می توانید از این تخلیه برای ذوب مواد بسیار مقاوم در برابر دما استفاده کنید، در حالی که گازهای تک اتمی فقط یک شعله نسبتاً کوچک نشان می دهند. از نویز تخلیه فرکانس بالا، L. MOLwo [4] دمای الکترون ها را تخمین می زند و مقادیر حدود 0-13500 کلوین را پیدا می کند. E. BADERAU و همکاران [5] از یک تخلیه HF که در یک استوانه سوخته بود استفاده کردند و توانستند تعدادی از عناصر را برای درخشش تحریک کنند.

Bei leistungs starken Hochfrequenzsendern treten an Stellen ho her Feldstärke gelegentlich frei in den Raum brennende Entladungen als lästige Begleiterschei­ nung auf. Es handelt sich hierbei um einen hochfrequenten unipolaren Licht­ bogen, der sich durch Stoßionisation selbst die erforderlichen Träger erzeugt, also eine echte selbständige Gasentladung darstellt. Diese auch als Fackelentladung bezeichnete Erscheinung ist schon seit etwa 30 Jahren bekannt und bereits von L. ROHDE und H. SCHWARZ [1] als Nebenergeb­ nis zu ihren HF-Untersuchungen beschrieben worden. Eine hochfrequente Entladung, die zwischen einer Spitze und einer ebenen Platte brennt, ist von R. GRIGOROVICI und G. CHRISTESCU [2] untersucht worden. In neueren Arbeiten versuchen sie ihre vielseitigen Meßergebnisse in eine einheit­ liche Theorie zu bringen, wobei unter vielen Vernachlässigungen versucht wird, eine Energiebilanz der Entladung aufzustellen. ]. V. COBINE und Mitarbeiter [3] beschreiben eine frei in den Raum brennende HF-Entladung. Bei mehratomigen Gasen im Entladungsraum können sie diese Entladung zum Schmelzen von sehr temperaturbeständigen Materialien benutzen, während einatomige Gase nur eine relativ kleine Fackel zeigen. Aus dem Rauschen der hochfrequenten Entladung gibt L. MOLwo [4] eine Ab­ schätzung für die Temperatur der Elektronen an, wobei er Werte von etwa 0 13500 K findet. E. BADERAU und Mitarbeiter [5] benutzten eine in einem Zy­ linder brennende HF-Entladung und konnten darin eine Reihe von Elementen zum Leuchten anregen.