Unsafe Space: The Crisis of Free Speech on Campus

آکادمی در بحران است. دانشجویان خواستار ممنوعیت سخنرانان، سیلی زدن به کتاب ها با هشدارهای ماشه ای و دانشگاه به عنوان فضایی امن و عاری از کلمات توهین آمیز یا افکار ناراحت کننده هستند. اما به همان اندازه که اخراج دانش‌آموزان نابردبار به‌عنوان یک خطای نسلی یا یک آزمایش علمی اشتباه انجام شده وسوسه‌انگیز است، آنها ایده‌های خود را از جایی دریافت کرده‌اند. فضای ناامنبا گرد هم آوردن روزنامه نگاران، دانشگاهیان و آژیتاتورهای برجسته از ایالات متحده و بریتانیا، زنگ خطری است. از جنگ با فرهنگ پسران گرفته تا سرکوب شکاکان آب و هوا، ما باید در برابر همه تلاش ها برای محدود کردن آزادی بیان در دانشگاه مقاومت کنیم. اما جامعه همچنین باید نگاهی طولانی و سخت به خود بیندازد. ناتوانی ما در حمایت از ارزش‌های لیبرال و بنیان‌گذار خود، و اصرار بر اینکه تبادل آزاد ایده‌ها باید همیشه یک تجارت پرخطر باشد، آزادی بیان را از درون فرسایش داده است.

The academy is in crisis. Students call for speakers to be banned, books to be slapped with trigger warnings and university to be a Safe Space, free of offensive words or upsetting ideas. But as tempting as it is to write off intolerant students as a generational blip, or a science experiment gone wrong, they’ve been getting their ideas from somewhere. Bringing together leading journalists, academics and agitators from the US and UK, Unsafe Space is a wake-up call. From the war on lad culture to the clampdown on climate sceptics, we need to resist all attempts to curtail free speech on campus. But society also needs to take a long, hard look at itself. Our inability to stick up for our founding, liberal values, to insist that the free exchange of ideas should always be a risky business, has eroded free speech from within.