Unnatural Rebellion: Loyalists in New York City during the Revolution

هزاران مستعمره‌نشین بریتانیایی آمریکایی جنگ برای استقلال آمریکا را رد کردند. آنها با اجتناب از خشونت شورشیان به عنوان غیرضروری، غیرقانونی و غیرطبیعی، بر پیوندهای طبیعی خون، خویشاوندی، زبان و مذهب تأکید کردند که مستعمرات را به بریتانیا متحد کرد. آنها امیدوار بودند که قدرت نظامی بریتانیا شورش اقلیت را سرکوب کند و مستعمرات را آزاد کند تا درباره بازگشت خود به امپراتوری مذاکره کنند.

البته وفاداران آنقدر آمریکایی بودند که نمی‌توانستند یک نظر داشته باشند. این داستانی است که نشان می دهد چگونه گروهی از مستعمره نشینان به مقر بریتانیا در شهر نیویورک هجوم آوردند تا از ایده آل خود برای اتحاد مجدد حمایت کنند. پناهندگان نیویورک که توسط شورشیان به عنوان دشمنان یا به عنوان زائده بریتانیا تحقیر شده بودند، امیدوار بودند با بریتانیا شریک شوند تا دولت صلح آمیز را در مستعمرات بازگردانند. بریتانیایی ها با برقراری حکومت نظامی در شهر و به حاشیه راندن رهبران وفادار، انتظارات خود را مخدوش کردند. با این حال، آمریکایی‌های وفادار دیدگاه خود را تسلیم نکردند، بلکه به طور خلاقانه لفاظی‌های خود را تطبیق دادند و با حکومت نظامی سازگار شدند تا از پیوند دیرینه خود با کشور مادر محافظت کنند. آنها هرگز تصور نمی کردند که وفاداری به بریتانیا به معنای تبعید دائمی از خانه هایشان باشد.

Thousands of British American mainland colonists rejected the War for American Independence. Shunning rebel violence as unnecessary, unlawful, and unnatural, they emphasized the natural ties of blood, kinship, language, and religion that united the colonies to Britain. They hoped that British military strength would crush the minority rebellion and free the colonies to renegotiate their return to the empire.

Of course the loyalists were too American to be of one mind. This is a story of how a cross-section of colonists flocked to the British headquarters of New York City to support their ideal of reunion. Despised by the rebels as enemies or as British appendages, New York’s refugees hoped to partner with the British to restore peaceful government in the colonies. The British confounded their expectations by instituting martial law in the city and marginalizing loyalist leaders. Still, the loyal Americans did not surrender their vision but creatively adapted their rhetoric and accommodated military governance to protect their long-standing bond with the mother country. They never imagined that allegiance to Britain would mean a permanent exile from their homes.