Unilateral Denunciation of Treaty Because of Prior Violations of Obligations by Other Party

در جهانی که هنوز به کشورهای مستقل تقسیم شده و هیچ نهادی برای تنظیم متمرکز جامع منافع و فعالیت‌های فراملی وجود ندارد، تعداد و اهمیت معاهدات به‌عنوان جایگزینی ناقص اما ضروری برای چنین مقرراتی به‌طور پیوسته در حال افزایش است. جامعه جهانی از طریق کنوانسیون‌های چند جانبه به دنبال ایجاد استانداردهای پذیرفته‌شده رفتار دولت در راستای منافع عمومی است. و بسیاری از موافقت نامه های بین المللی به منظور تنظیم روابط بین دو یا چند دولت از طریق ایجاد پیوندهای قراردادی ماهیت متقابل بین آنها منعقد می شود. علیرغم عدم وجود چیزی شبیه به یک دولت جهانی با قدرت مؤثر برای اجرای قوانین بین المللی، اکثر معاهدات با درجه بالایی از نظم رعایت می شوند. کشورها معمولاً تعهدات خود را در معاهده انجام می دهند زیرا انجام این کار به نفع آنهاست. یک معاهده به این دلیل منعقد می شود که دو یا چند کشور منافع مشترک یا متقابلی در ایجاد یک رابطه جدید یا اصلاح یک رابطه موجود دارند. مجازات طبیعی برای نقض معاهده ای که یک رابطه مورد نظر دوجانبه را ایجاد یا تنظیم می کند، برهم زدن یا آسیب رساندن به آن است. وقتی سیاست‌های ملی تغییر می‌کند، بندهایی که اجازه فسخ یا خروج توسط یک اخطار یک‌جانبه داده می‌شوند، اغلب به عنوان سوپاپ‌های ایمنی عمل می‌کنند که از ایجاد فشار برای نقض معاهده جلوگیری می‌کنند. اما شرایطی باقی مانده است که در آن یک دولت به تعهدات خود بر اساس معاهده ای که هنوز در حال اجراست عمل نمی کند.

In a world still divided into sovereign states and possessed of no institutions for comprehensive centralised regulation of transnational interests and activities, treaties are steadily increasing in number and importance as an imperfect but indispensable substitute for such regulation. Through multilateral conventions, the world community seeks to establish widely accepted standards of state conduct in the general interest; and many international agreements are concluded for the purpose of regulating the relations between two or more states by creating contractual bonds of reciprocal nature between them. Despite the non-existence of anything resembling a world govern­ ment with effective power to enforce international law, most treaties are observed with a high degree of regularity. States normally carry out their treaty commitments because it is in their interest to do so. A treaty is made because two or more states have a common or mutual interest in establishing a new relationship or modifying an existing one. The natural penalty for the violation of a treaty establishing or regulating a mutually desired relationship is the disruption or im­ pairment of the latter. When national policies change, clauses per­ mitting termination or withdrawal by a unilaterally given notice often serve as safety valves which prevent pressures for treaty violations from building up. But there remains a residue of situations in which a state fails to live up to its obligations under a treaty still in force.