Uneasy Street: The Anxieties of Affluence

نگاهی غافلگیرکننده و آشکار به نحوه نگرش نخبگان امروزی به ثروت و جایگاه خود در جامعه

از "زنان خانه دار واقعی" تلویزیون تا گرگ وال استریت< /i>، فرهنگ عامه ما افراد ثروتمند را مادی گرا و دارای حق معرفی می کند. اما واقعاً در مورد کسانی که در "خیابان آسان" زندگی می کنند چه می دانیم؟ در این کتاب نافذ، ریچل شرمن از مصاحبه‌های عمیق و نادری که با پنجاه شهروند ثروتمند نیویورک انجام داده است - از جمله سرمایه‌داران صندوق سرمایه‌گذاری ریسکی، وکلای شرکت‌ها، اساتید و هنرمندان، و مادران خانه‌نشین- استفاده می‌کند تا سبک زندگی و انتخاب‌های آنها را بررسی کند. درک امتیاز شرمن تصاویر افراد ثروتمند را که فقط برای جمع آوری و نمایش مزایای اجتماعی برای خود و فرزندانشان سرمایه گذاری کرده اند، تغییر می دهد. در عوض، این نخبگان لیبرال که به تنوع و شایسته سالاری اعتقاد دارند، در مورد موقعیت خود در یک جامعه به شدت نابرابر احساس تعارض می کنند. آنها مایلند "عادی" باشند، مصرف خود را معقول و اساسی توصیف می کنند و خود را با کسانی که بیشتر از آنها دارند مقایسه می کنند تا کسانی که کمتر دارند. این نیویورکی‌ها همچنین می‌خواهند خود را به‌عنوان کارگران سخت‌کوشی ببینند که فرزندانی را با ارزش‌های خوب پس می‌دهند و بزرگ می‌کنند، و از صحبت در مورد پول اجتناب می‌کنند.

اگرچه تجربیات آنها بسته به طیفی از عوامل، از جمله اینکه آیا ثروتشان متفاوت است، متفاوت است. این نخبگان به طور کلی خود را مولد و محتاط و در نتیجه از نظر اخلاقی شایسته نشان می دهند، در حالی که ثروتمندان بی لیاقت تنبل، خودنمایی و بداخلاق هستند. شرمن استدلال می‌کند که این تمایز اخلاقی بین افراد ثروتمند «خوب» و «بد» فرهنگ آمریکایی را به طور گسترده‌تری مشخص می‌کند، و این تمایز به جای اینکه نابرابری اقتصادی را به چالش بکشد، تداوم می‌بخشد.

با افزایش فاصله بین فقیر و غنی، خیابان ناآرام نه تنها زندگی واقعی افراد بالا را بررسی می کند، بلکه روشن می کند که چگونه نابرابری شدید برای بقیه عادی و قابل قبول به نظر می رسد.

A surprising and revealing look at how today's elite view their own wealth and place in society

From TV’s “real housewives” to The Wolf of Wall Street, our popular culture portrays the wealthy as materialistic and entitled. But what do we really know about those who live on “easy street”? In this penetrating book, Rachel Sherman draws on rare in-depth interviews that she conducted with fifty affluent New Yorkers―including hedge fund financiers and corporate lawyers, professors and artists, and stay-at-home mothers―to examine their lifestyle choices and their understanding of privilege. Sherman upends images of wealthy people as invested only in accruing and displaying social advantages for themselves and their children. Instead, these liberal elites, who believe in diversity and meritocracy, feel conflicted about their position in a highly unequal society. They wish to be “normal,” describing their consumption as reasonable and basic and comparing themselves to those who have more than they do rather than those with less. These New Yorkers also want to see themselves as hard workers who give back and raise children with good values, and they avoid talking about money.

Although their experiences differ depending on a range of factors, including whether their wealth was earned or inherited, these elites generally depict themselves as productive and prudent, and therefore morally worthy, while the undeserving rich are lazy, ostentatious, and snobbish. Sherman argues that this ethical distinction between “good” and “bad” wealthy people characterizes American culture more broadly, and that it perpetuates rather than challenges economic inequality.

As the distance between rich and poor widens, Uneasy Street not only explores the real lives of those at the top but also sheds light on how extreme inequality comes to seem ordinary and acceptable to the rest of us.