Undoing the Revolution: Comparing Elite Subversion of Peasant Rebellions

خنثی کردن انقلاب به نحوه متحد شدن طبقات فرودست روستایی با نخبگان خارج از قدرت برای سرنگونی دولت‌هایشان می‌پردازد – تنها زمانی که رژیم جدید کنترل را به دست گرفت، از قدرت خارج می‌شوند. Vasabjit Banerjee ابتدا بررسی می کند که چرا دهقانان برای شورش نیاز به اتحاد با نخبگان مخالف دارند. او سپس نشان می دهد که چگونه حل منازعه و چانه زنی های متعاقب آن برای تشکیل نهادهای دولتی جدید، نخبگان متحد را توانمند می کند و دهقانان را دوباره به حاشیه می راند.

بانرجی سه جامعه کشاورزی مختلف را در طول دوره‌های زمانی مشخص قرن بیستم ارزیابی می‌کند: مکزیک انقلابی از 1910 تا 1930. هند اواخر دوره استعمار از 1920 تا 1947. و زیمبابوه تحت تسلط سفیدپوستان (رودزیا) از اواسط دهه 1960 تا 1980. این رویکرد تطبیقی ​​همچنین امکان بررسی نیاز طبقات فرودست به مشارکت نخبگان و انواع عللی را که نخبگان برای تشویق طبقات دهقان به مشارکت استفاده می‌کنند را فراهم می‌کند. هویت و اهداف سیاسی مشترک به نارضایتی های اقتصادی دهقانان و نخبگان.

واکنش انقلاب نشان می دهد که هم سرمایه گذاران بین المللی و هم داخلی در محصولات نقدی، منابع طبیعی و مالی می توانند با شورشیان دهقان متحد شوند. و پس از تهدید یا سقوط واقعی دولت، آنها می توانند برای انتخاب نهادهای دولتی جدید با یکدیگر چانه بزنند.

Undoing the Revolution looks at the way rural underclasses ally with out-of-power elites to overthrow their governments—only to be shut out of power when the new regime assumes control. Vasabjit Banerjee first examines why peasants need to ally with dissenting elites in order to rebel. He then shows how conflict resolution and subsequent bargains to form new state institutions re-empower allied elites and re-marginalize peasants.  

Banerjee evaluates three different agrarian societies during distinct time periods spanning the twentieth century: revolutionary Mexico from 1910 to 1930; late-colonial India from 1920 until 1947; and White-dominated Zimbabwe (Rhodesia) from the mid-1960s to 1980. This comparative approach also allows examination of both the underclass need for elite participation and the variety of causes that elites use to incentivize peasant classes to participate, extending from religious-ethnic identity and common political targets to the peasants’ and elites’ own economic grievances. 

Undoing the Revolution demonstrates that both international and domestic investors in cash crops, natural resources, and finance can ally with peasant rebels; and, after threatened or actual state collapse, they can bargain with each other to select new state institutions.