Unconventional counter-insurgency in Afghanistan

دسته بندی: تاریخ
ویرایش:  
نویسندگان: Dyke John R.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 81 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 411 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 56,000

دانشکده فوق لیسانس نیروی دریایی. ژوئن 2006. 61 صفحه. بلافاصله پس از حملات 11 سپتامبر 2001، تعداد کمی از نیروهای ویژه ارتش ایالات متحده (USSF) به پناهگاه امن القاعده حمله کردند. افغانستان. تیم‌های USSF A که تقریباً با استقلال کامل عمل می‌کردند، جنگ‌های غیر متعارف بسیار موفقی را از طریق، با و توسط شبه‌نظامیان بومی افغان اتحاد شمال انجام دادند. USSF و ارتش‌های بومی افغانستان به سرعت رژیم طالبان را سرنگون کردند و تروریست‌های القاعده را از آموزش و پشتیبانی از مناطق در افغانستان محروم کردند. با این حال، شتاب موفقیت اولیه بدست آمده توسط USSF طی سالهای 2001-2002، به طور چشمگیری تحت الشعاع ناتوانی نیروهای متعاقب ایالات متحده
در ایجاد ثبات بلندمدت در افغانستان پس از طالبان قرار گرفته است. از سال 2002، نیروهای متعارف ایالات متحده / ائتلاف، که جایگزین ارتش USSF به عنوان نیروهای اصلی ضد شورش ایالات متحده (COIN) شدند، تا کنون نتوانسته اند تهدید نوظهور طالبان/القاعده را شکست دهند. در واقع، سال 2005 خشونت آمیزترین سال تا به امروز برای نیروهای ایالات متحده/ائتلافی بوده است که در افغانستان خدمت می کنند، با 239 تلفات ایالات متحده، و دولت مرکزی افغانستان حامد کرزی کنترل کمی در خارج از شهرهای اصلی خود نشان می دهد. این روند در سال 2006 ادامه دارد. در این پایان نامه ما طرح مبارزات انتخاباتی کنونی ایالات متحده/ائتلاف را زیر سوال می بریم، که بر نیروهای نظامی متعارف، نه USSF، به عنوان نیروی کوین اصلی در عملیات آزادی پایدار تأکید می کند. ما یک مدل غیر متعارف سکه جایگزین را پیشنهاد می کنیم که بر کنترل جمعیت به جای عملیات روشن و جارو، نیروهای نظامی افغان به جای نیروهای متعارف ارتش ملی افغانستان، اهمیت جمع آوری اطلاعات مردمی در سطح روستاها، و به کارگیری مشاوران USSF در عوض تمرکز دارد. از نیروهای پیاده نظام متعارف ایالات متحده

Naval postgraduate school. June 2006. 61 pages. Immediately following the attacks of September 11, 2001, a small number of U.S. Army Special Forces (USSF) invaded the Al Qaeda safe haven of Afghanistan. USSF A-teams, operating with almost total independence, conducted highly successful Unconventional Warfare through, with, and by the indigenous Afghan militias of the Northern Alliance. The USSF and their indigenous Afghan armies rapidly deposed the Taliban regime and denied the Al Qaeda terrorists their training and support areas within Afghanistan. The momentum of the initial success achieved by USSF during 2001-2002, however, has been dramatically overshadowed by the inability of follow-on U.S. forces
to establish long-term stability in the post-Taliban Afghanistan. Since 2002, the conventional U.S./Coalition forces, which replaced Army USSF as the main U.S. counter-insurgency (COIN) forces, have thus far failed to defeat the re-emerging Taliban/Al Qaeda threat. In fact, 2005 has been the most violent year-to-date for U.S./Coalition forces serving in Afghanistan with 239 U.S. casualties, and President Hamid Karzai’s central Afghan government exhibiting little control outside its major
cities. This trend continues in 2006. In this thesis we question the current U.S./Coalition campaign plan, which places emphasis on conventional military forces, not USSF, as the main effort COIN force in Operation Enduring Freedom. We propose an alternative Unconventional COIN model which focuses on population control instead of clear and sweep operations, Afghan constabulary-style forces instead of conventional Afghan National Army troops, the importance of grassroots intelligence collection at the village level, and the employment of USSF advisors instead of conventional U.S. infantry troops.