دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: طراحی: معماری ویرایش: 1st نویسندگان: David Leatherbarrow سری: ISBN (شابک) : 0262122308, 9780262621618 ناشر: The MIT Press سال نشر: 2000 تعداد صفحات: 310 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 6 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Uncommon Ground: Architecture, Technology, and Topography به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زمین غیر معمول: معماری ، فناوری و توپوگرافی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اگرچه هر دو در معماری مرکزی هستند، مکان یابی و ساخت و ساز اغلب به عنوان حوزه های جداگانه در نظر گرفته می شوند. در Uncommon Ground، دیوید لدربارو رابطه آنها را روشن میکند و بر سالهای بین 1930 و 1960 تمرکز میکند، زمانی که ایدههای اتوپیایی درباره نقش فناوری در ساختمانسازی جای خود را به آگاهی از تأثیر مخرب آن بر شهرها و فرهنگ داد. او کار سه معمار، ریچارد نوترا، آنتونین ریموند و آریس کنستانتینیدیس را که به ترتیب در ایالات متحده، ژاپن و یونان فعالیت می کردند، بررسی می کند. Leatherbarrow این فرض را رد می کند که ساختمان های دوره مدرن، به ویژه آنهایی که از آخرین فناوری استفاده می کردند، بدون توجه به محیط اطراف خود طراحی شده اند. اگرچه عناصر پیش ساخته مورد استفاده در ساختمان ها مستقل از ملاحظات مکان طراحی شده بودند، معماران از این عناصر برای تعدیل محیط استفاده کردند. چرم بارو نشان می دهد که چگونه نقش دیوارها، عنصر سنتی تعریف معماری و پارتیشن پلت فرم، کمتر از نقش خود سکوها، کف، سقف و سطوح میانی اهمیت یافته است. او نشان می دهد که چگونه جلویی با گسترش چهار وجهی ساختمان به محیط اطراف جایگزین شد، که منجر به پیکربندی های جلویی شد که قبلاً مشخصه پشتی بود. Leatherbarrow با این استدلال که مرز بین داخل و خارج به طور اساسی بازتعریف شده است، مفاهیم ارزشمند در مورد استقلال شیء معماری و در مورد انسجام منطقه ای را به چالش می کشد. او پیشنهاد میکند توپوگرافی معماری مدرن، اثر متقابل ساختمانها، مناظر، و شهرها و همچنین انسانهایی است که از آنها استفاده میکنند. Leatherbarrow ادعا می کند که تضاد بین پیشرفت تکنولوژی و تداوم فرهنگی فقط در تئوری وجود دارد، نه در دنیای واقعی معماری. او استدلال می کند که عمل ساخت و ساز به منظور بازگرداندن هویت منطقه ای از طریق بازآفرینی نشانه های آشنا نیست، بلکه شامل ترکیب ساخت و ساز در روند تبدیل شدن دائمی توپوگرافی است.
Although both are central to architecture, siting and construction are often treated as separate domains. In Uncommon Ground , David Leatherbarrow illuminates their relationship, focusing on the years between 1930 and 1960, when utopian ideas about the role of technology in building gave way to an awareness of its disruptive impact on cities and culture. He examines the work of three architects, Richard Neutra, Antonin Raymond, and Aris Konstantinidis, who practiced in the United States, Japan, and Greece respectively. Leatherbarrow rejects the assumption that buildings of the modern period, particularly those that used the latest technology, were designed without regard to their surroundings. Although the prefabricated elements used in the buildings were designed independent of siting considerations, architects used these elements to modulate the environment. Leatherbarrow shows how the role of walls, the traditional element of architectural definition and platform partition, became less significant than that of the platforms themselves, the floors, ceilings, and intermediate levels. He shows how frontality was replaced by the building's four-sided extension into its surroundings, resulting in frontal configurations previously characteristic of the back. Arguing that the boundary between inside and outside was radically redefined, Leatherbarrow challenges cherished notions about the autonomy of the architectural object and about regional coherence. Modern architectural topography, he suggests, is an interplay of buildings, landscapes, and cities, as well as the humans who use them. The conflict between technological progress and cultural continuity, Leatherbarrow claims, exists only in theory, not in the real world of architecture. He argues that the act of building is not a matter of restoring regional identity by re-creating familiar signs, but of incorporating construction into the process of topography's perpetual becoming.
PREFACE......Page 7
1 INTRODUCTION: ARCHITECTURE AND ITS HORIZONS......Page 15
2 BUILDING LEVELS......Page 38
3 BACK TO FRONT, OR ABOUT FACE......Page 84
4 THE TOPOGRAPHICAL HORIZON OF DWELLING EQUIPMENT......Page 132
5 IN AND OUTSIDE OF ARCHITECTURE......Page 183
6 THE PLAY OF ARTICULATION......Page 226
7 CONCLUSION......Page 282
NOTES......Page 298
INDEX......Page 307