ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Un viaggio che non promettiamo breve. Venticinque anni di lotta No Tav

دانلود کتاب یک سفر که ما به زودی وعده نمی دهیم بیست و پنج سال مبارزه بدون توافق

Un viaggio che non promettiamo breve. Venticinque anni di lotta No Tav

مشخصات کتاب

Un viaggio che non promettiamo breve. Venticinque anni di lotta No Tav

دسته بندی: سیاست
ویرایش: 1 
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 9788806225643 
ناشر: Einaudi 
سال نشر: 2016 
تعداد صفحات: 0 
زبان: Italian 
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 مگابایت

قیمت کتاب (تومان) : 35,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 18


در صورت تبدیل فایل کتاب Un viaggio che non promettiamo breve. Venticinque anni di lotta No Tav به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب یک سفر که ما به زودی وعده نمی دهیم بیست و پنج سال مبارزه بدون توافق نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب یک سفر که ما به زودی وعده نمی دهیم بیست و پنج سال مبارزه بدون توافق

«همانطور که نوشتم، در فرانسه آغاز ماه آوریل را به تعویق انداخته بودند. پس از اعتصاب عمومی 31 مارس، مبارزه در روزهای 32، 33، 34 نیز ادامه خواهد یافت... این چیزی است که تحقیر کنندگان No Tav نتوانستند بفهمند: حتی والسوسینی ها زمان خود را بازپس گرفته بودند».\r\n\r\nدر ایتالیا کمیته‌ها و گروه‌های زیادی از شهروندان در برابر پروژه‌های مضر و بی‌فایده بزرگ که از بالا تحمیل می‌شوند مقاومت می‌کنند. در این میان، بزرگترین، رادیکال ترین و ریشه دارترین جنبش بدون شک جنبش No Tav در وال دی شوسا، در منتهی الیه غرب کشور، بین تورین و مرز فرانسه است. جنبشی که بیست و پنج سال است اشکال جدید - و در عین حال کهن - مشارکت، خودمدیریتی، اشتراک‌گذاری را تجربه می‌کند. چرا دقیقا در وال دی شوسا؟ بیش از سه سال است که وو مینگ 1 به دنبال پاسخ این سوال بوده است. او در واقعیت جنبش نو تاو غوطه ور شد، در لحظات کلیدی مبارزه شرکت کرد، با ده ها فعال مصاحبه کرد، از تاریخ شفاهی و منابع آرشیوی عبور کرد و از بالای کوه هایش به دره اندیشید. سفری که قول کوتاهی نمی دهیم حاصل آن کار است. صدای راوی ما را از رمان غیرداستانی به chanson des gestes می برد، از بررسی دقیق به حماسه محبوب آمریکایی لاتین با ادای احترام به گابریل گارسیا مارکز و چرخه آند مانوئل اسکورزا.\r\n\r\n«من عاشق عکاسی هستم و در ذهنم تصاویری دارم، تصاویر فوق‌العاده‌ای از خانم‌هایی با موهای سفید و پیش‌بند که یکی از آسکاتاسونا، با لباس‌های تاریک و ژولیده از آنها می‌پرسد که چگونه در شبکه‌های اجتماعی حضور داشته باشند. من آن را در مدیران، چندین بار دیده ام. و در موارد دیگر من دیده ام که خانم پسر مخالف را برای تمیز کردن قرار داده است، زیرا شما باید آن را تمیز نگه دارید، دعوا به معنای رها کردن خاک در اطراف نیست. تصویری از مرکز اجتماعی یا پسر کلاهدار کاملاً جدا از واقعیت وجود دارد. اینجا در دره چه گذشت؟ وقتی کسانی که از مراکز اجتماعی می‌آمدند، مطمئناً ایده‌های خودشان را داشتند و می‌خواستند نوع خاصی از کار را انجام دهند، اما با فروتنی به جنبش نو تاو نزدیک شدند، تظاهر به سوارکاری نکردند. گفته شد: قسمتی از راه را با هم برویم. ما ملاقات کردیم و آنها کمک بزرگی کردند، مخصوصاً در بخش تشکیلاتی، در مورد چگونگی انجام برخی کارها، تظاهرات... این یک پیامد مهم داشت. وقتی اخبار را در شب تماشا می‌کنید، مراکز اجتماعی را می‌بینید که به گونه‌ای نشان داده شده‌اند که دیگر نمی‌شناسید، و شروع به شک می‌کنید که چه چیزی از آن جعبه بیرون می‌آید. این در مورد خیلی چیزها صدق می کند: شما تظاهرات No Tav را برگزار می کنید، عصر تماشا می کنید و می گویید: آیا من در آن تظاهرات آنجا بودم؟ همه چیز متفاوت است، من آن را ندیده ام، من آنجا نبودم. بعد از مدتی فکر می کنید: اما اگر آنها در مورد تظاهرات نه تاو اینگونه به من گفتند، آیا ما در مورد بقیه هم مطمئن هستیم ...؟»


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

«Mentre scrivevo, in Francia avevano rinviato l'inizio di aprile. Dopo lo sciopero generale del 31 marzo, la lotta sarebbe proseguita anche il 32, il 33, il 34...Ecco quel che i denigratori dei No Tav non riuscivano a capire: anche i valsusini si erano ripresi il tempo». In Italia molti comitati e gruppi di cittadini resistono a grandi opere dannose, inutili, imposte dall'alto. Tra questi, il movimento piú grande, radicale e radicato è senz'altro quello No Tav in Val di Susa, all'estremo occidente del Paese, fra Torino e il confine con la Francia. Un movimento che da venticinque anni sperimenta forme nuove - e al tempo stesso antiche - di partecipazione, autogestione, condivisione. Perché proprio in Val di Susa? Per piú di tre anni Wu Ming 1 ha cercato la risposta a questa domanda. Si è immerso nella realtà del movimento No Tav, partecipando a momenti-chiave della lotta, intervistando decine di attivisti, incrociando storia orale e fonti d'archivio, contemplando la valle dall'alto dei suoi monti. Un viaggio che non promettiamo breve è il risultato di quel lavoro. La voce del narratore ci fa passare dal romanzo di non-fiction alla chanson des gestes, dall'inchiesta serrata alla saga popolare di ispirazione latinoamericana, con omaggi a Gabriel García Márquez e al Ciclo andino di Manuel Scorza. «Io sono appassionato di fotografia e nella mia mente ho immagini, immagini meravigliose di signore con capelli bianchi e grembiule che si fanno spiegare da uno di Askatasuna, vestito di scuro e tutto arruffato, come si sta sui social network. L'ho visto ai presidÎ, piú volte. E in altre occasioni ho visto la signora mettere il ragazzo antagonista a fare le pulizie, perché bisogna lasciare pulito, fare la battaglia non vuol dire lasciare sporco in giro. C'è una rappresentazione del centro sociale o del ragazzo incappucciato completamente avulsa dalla realtà. Qui in valle cos'è successo? Quando sono arrivati quelli dei centri sociali, certamente avevano le loro idee e volevano fare un certo tipo di cose, ma si sono avvicinati al movimento No Tav con umiltà, non hanno preteso di cavalcare. Si è detto: facciamo un pezzo di strada insieme. Ci siamo conosciuti e hanno portato un grande contributo, soprattutto sulla parte organizzativa, su come si fanno certe cose, le manifestazioni... Questo ha avuto una conseguenza importante. Quando la sera guardi il Tg, vedi rappresentati i centri sociali in un modo che non riconosci piú, e cominci a dubitare di quel che esce da quella scatola. Questo vale per tante cose: fai la manifestazione No Tav, la sera guardi e dici: ma io c'ero a quella manifestazione lí? È tutta diversa, io non l'ho vista, non c'ero. Dopo un po' pensi: ma se la manifestazione No Tav me l'hanno raccontata cosí, siamo sicuri che anche su tutto il resto...?»





نظرات کاربران

تمامی حقوق معنوی و مادی وبسایت متعلق به اینترنشنال لایبرری می باشد
نماد اعتماد الکترونیکی