Umweltgerechtigkeit – Wohnen und Energie: Instrumente und Handlungsansätze

مسکن از نظر اجتماعی چقدر عادلانه است؟ آیا مستاجرینی که در آپارتمان هایی با عایق بندی ضعیف زندگی می کنند باید هزینه مصرف انرژی بیشتر و در نتیجه هزینه های انرژی بالاتر را بپردازند؟ آیا هزینه های بیرونی تولید و توزیع انرژی نباید در آینده داخلی سازی شود؟ رویکرد عدالت محیطی کل نگر مستلزم عدالت سلامت نیز می باشد. این بدان معناست که هم شرایط اجتماعی-مکانی و هم نگرانی های اجتماعی-اقتصادی باید در ارتباط با بهره وری انرژی ساختمان های مسکونی و تامین انرژی مورد توجه قرار گیرند. مشکلات ناشی از این امر با پرداخت های حواله ای معمول در حال حاضر برای افراد کم درآمد قابل حل نیست. آنچه مورد نیاز است ابزارهای برنامه ریزی شهری همراه با اراده سیاسی است، مانند نوسازی ساختمان های مسکونی و نواحی شهری با مصرف انرژی کارآمد، اجتناب از کاهش فضا و بهداشت سکونتگاه مرتبط و تأثیرات آب و هوایی شهری بر سلامت ساکنان. همچنین لازم است مفاهیم تحرک اقتصادی مسیر در مسیرهای حمل و نقل موجود ادغام شود.

Wie sozial gerecht ist Wohnraum? Sollen Mieter, die in nicht gut gedämmten Wohnungen leben, dafür zahlen, dass sie aufgrund dessen mehr Energie verbrauchen und höhere Energiekosten haben? Müssen externalisierte Kosten der Energiegewinnung und -verteilung nicht zukünftig internalisiert werden? Der ganzheitliche Umweltgerechtigkeitsansatz impliziert auch Gesundheitsgerechtigkeit. Das heißt, sowohl sozialräumliche Gegebenheiten als auch soziökonomische Belange sind im Zusammenhang mit der Energieeffizienz von Wohngebäuden und der Energieversorgung einzubeziehen. Die Problematiken, die sich daraus ergeben, sind nicht mit den aktuell üblichen Transferleistungen für Einkommensschwache zu lösen. Erforderlich sind stadtplanerische Instrumente gepaart mit politischem Willen, wie energieeffiziente Sanierung von Wohnbauten und Stadtquartieren, Vermeidung von Raumreduktion und den damit verbundenen siedlungshygienischen und stadtklimatischen Beeinflussungen der Gesundheit der Bewohner. Notwendig ist auch das Einbinden von wegeökonomischen Mobilitätskonzepten in den Bestand der Verkehrswege.