Über eine Neue Ozonradiosonde und Untersuchung von Lufttransporten in der Unteren Stratosphäre

از نقطه نظر فتوشیمیایی، لایه ازن تعبیه شده در جو را می توان تقریباً به 11 11 دو ناحیه تقسیم کرد، ازن بالا بالای حدود 30 کیلومتر و منطقه زیر این حد، که اکثریت ازن را در خود دارد. در محدوده بالایی، نور خورشید موج کوتاه مسئول تشکیل ازن با طول موج‌های کمتر از 2424 AU هنوز به اندازه کافی در دسترس است تا تعادل فتوشیمیایی بین تشکیل ازن و تخریب ازن در مدت کوتاهی برقرار شود. تغییرات در این سطح بالای ازن اساساً فتوشیمیایی هستند و تغییرات در تابش خورشیدی مستقیماً باعث تغییر در غلظت ازن می شود. در این منطقه فقط چند اندازه گیری موشک [JOHNSON, PURCELL and TOUSEY 1951, 52] و اندازه گیری هایی از زمین با استفاده از اثر گوتز (اندازه گیری های معکوس) انجام شده است، به طوری که دقت این روش غیر مستقیم باید محدود بماند [DÜTSCH 1959, 62 ، 64a، 64b، 65a، DÜTSCH و MATEER 64]. در نواحی پایینی که حاوی اکثریت ازن است، تا حد زیادی تشکیل جدیدی از ازن وجود ندارد و تخریب ازن نیز با کاهش ارتفاع به سرعت کاهش می‌یابد، به طوری که ازن ذخیره شده در بدنه هوا به آرامی تغییر می‌کند و بنابراین برای بسیاری از افراد مناسب است. بررسی مواد ردیاب حرکات هوا در مقیاس بزرگ.

Die in der Atmosphäre eingebettete Ozonschicht läßt sich - nach fotochemischen Gesichtspunkten - 11 11 grob schematisch in zwei Bereiche aufgliedern, in das hohe Ozon oberhalb etwa 30 km und den Bereich unterhalb dieser Grenze, der die überwiegende Ozonmenge enthält. Im oberen Bereich 'ist das für die Ozonbildung verantwortliche kurzwellige Sonnenlicht mit Wellen­ längen unter 2424 AE noch so ausreichend vorhanden, daß das fotochemische Gleichgewicht zwischen Ozonbildung und Ozonzerstörung sich in kurzer Zeit einstellt. Die Variationen dieses hohen Ozons sind im wesentlichen fotochemisch bedingt, Änderungen der Sonneneinstrahlung bewirken direkt Änderungen der Ozonkonzentration. In diesem Bereich liegen bislang nur wenige Raketenmessungen [ JOHNSON, PURCELL und TOUSEY 1951, 52] und Messungen vom Boden aus mit Hilfe des Götzeffektes (Umkehr­ messungen) vor, wobei die Genauigkeit dieses indirekten Verfahrens beschränkt bleiben muß [ DÜTSCH 1959, 62, 64a, 64b, 65a, DÜTSCH und MATEER 64] . Im unteren Bereich, der die überwiegende Ozonmenge enthält, entfällt die Neubildung von Ozon weit­ gehend und nimmt auch die Ozonzerstörung mit abnehmender Höhe rasch ab, so daß sich das in einem Luftkörper eingelagerte Ozon nur langsam ändert und damit für viele Untersuchungen großräumiger Luft­ bewegungen eine geeignete Tracersubstanz darstellt.