Turkish Cultural Policies in a Global World

این کتاب تحلیلی چند رشته‌ای از تولید سیاست‌های فرهنگی ترکیه در چارچوب جهانی‌سازی و گردش دانش و عملکرد ارائه می‌دهد. این کتاب با تمرکز بر تیراژها، رویکردی نوآورانه را برای انتقال سیاست‌های فرهنگی با در نظر گرفتن آنها از نظر تولید مشترک و همزمانی پیشنهاد می‌کند. این استدلال از طریق بررسی گردش‌ها در سطوح بین‌المللی، ملی و محلی ایجاد می‌شود. استفاده از داده های تجربی اصلی و تحلیل های موردی.
این کتاب که به سه بخش تقسیم شده است، ابتدا میراث کمالیستی را بررسی می‌کند، قبل از اینکه به سیاست‌های فرهنگی توسعه‌یافته تحت رهبری حزب عدالت و توسعه بپردازد، و با بررسی تولید سیاست‌های فرهنگی در مناطق دورافتاده ترکیه به پایان می‌رسد. نویسندگان نور جدیدی را بر اهمیت ویژه فرهنگ برای درک تحولات اجتماعی در ترکیه معاصر می افکنند. این کتاب با در نظر گرفتن مبادلات به‌عنوان چرخش‌ها و نه تحمیل‌های یک‌طرفه، درک ما را از چگونگی (باز)تعریف سرزمین‌ها توسط فرهنگ نیز ارتقا می‌دهد و سهم قابل‌توجهی در بازجویی از مفهوم «غرب‌گرایی» دارد.
این کتاب پیکربندی‌های مجددی را که در حال حاضر در سیاست فرهنگی ترکیه رخ می‌دهد، مورد توجه قرار می‌دهد و نشان می‌دهد که در حالی که توسط حزب حاکم هدایت می‌شوند، کار بازیگران جامعه مدنی نیز هستند. این به طور قانع‌کننده‌ای استدلال می‌کند که چرخش اقتدارگرایانه لزوماً نیازی به پایان صحنه فرهنگی ندارد و انطباق‌های نوآورانه و استراتژی‌های مقاومت مورد استفاده در این زمینه را برجسته می‌کند. این کتاب برای دانشجویان و دانش پژوهان سیاست عمومی، جامعه شناسی و مطالعات فرهنگی جذاب خواهد بود.

This book provides a multidisciplinary analysis of the production of Turkish cultural policies in the context of globalization and of the circulation of knowledge and practices. Focusing on circulations, the book proposes an innovative approach to the transfer of cultural policies, considering them in terms of co-production and synchrony. This argument is developed through an examination of circulations at the international, national, and local levels; employing original empirical data and case study analyses.
Divided into three parts the book first examines the Kemalist legacy, before turning to the cultural policies developed under the AKP’s leadership, and concludes by investigating the production of cultural policies in the outlying regions of Turkey. The authors shed new light on the particular importance of culture to the understanding of the societal upheavals in contemporary Turkey. By considering exchanges as circulations rather than one-way impositions, this book also advances our understanding of how territories are (re)defined by culture and makes a significant contribution to the interrogation of the concept of “Westernization”.
This book brings into clear focus the reconfigurations currently taking place in Turkish cultural policy, demonstrating that while they are driven by the ruling party, they are also the work of civil society actors. It convincingly argues that an authoritarian turn need not necessarily spell the end of the cultural scene, and highlights the innovative adaptations and resistance strategies used in this context. This book will appeal to students and scholars of public policy, sociology and cultural studies.