Turbulence, Dynamos, Accretion Disks, Pulsars and Collective Plasma Processes: First Kodai-Trieste Workshop on Plasma Astrophysics Held at the Kodaikanal Observatory Kodaikanal, India, August 27 – September 7, 2007

تاکنون به خوبی ثابت شده است که بیش از 99 درصد ماده باریونی در جهان در حالت پلاسما قرار دارد. بیشتر سیستم های اخترفیزیکی را می توان به عنوان سیالات رسانا در یک میدان گرانشی تقریب زد. این اثر ترکیبی این دو است که باعث ایجاد انواع مختلفی از پیکربندی‌ها به شکل رشته‌ها، حلقه‌ها، جت‌ها و قوس‌ها می‌شود. ساختارهای پلاسمایی که نمی توانند بیش از یک ثانیه یا کمتر در آزمایشگاه دوام بیاورند، برای مقیاس های زمانی نجومی و فضایی در یک محیط اخترفیزیکی دست نخورده باقی می مانند. مورد در مورد جت های خارج از کهکشانی شناخته شده است که برخورد و پایداری آنها علیرغم تلاش های بسیاری برای سال های طولانی یک معما باقی مانده است. منابع تابشی با انرژی بالا مانند هسته‌های فعال کهکشانی دوباره فرآیندهای تابش پلاسما منسجم را به دلیل خروجی فوق‌العاده بزرگ خود از مناطق با اندازه‌های فیزیکی نسبتاً کوچک فرا می‌خوانند. تولید میدان مغناطیسی، انتقال غیرعادی تکانه زاویه ای با تأثیر تعیین کننده بر فرآیندهای تشکیل ستاره، تلاطم MHD در همه جا در شرایط غیرقابل تکرار در آزمایشگاه های زمینی برخی از مسائل عمومی هستند که هنوز در انتظار تلاش هماهنگ برای درک آنها هستند. پلاسماهای کوانتومی، پلاسماهای جفتی و پلاسماهای جفت یونی تحت شرایط شدید در فضای داخلی سیارات و ستارگان عجیب و غریب وجود دارند. در این کارگاه فیزیکدانان پلاسما، اخترفیزیکدانان و اخترفیزیکدانان پلاسما گرد هم می آیند تا در مورد این مسائل بحث کنند.

It is well established and appreciated by now that more than 99% of the baryonic matter in the universe is in the plasma state. Most astrophysical systems could be approximated as conducting fluids in a gravitational field. It is the combined effect of these two that gives rise to the mind boggling variety of configurations in the form of filaments, loops , jets and arches. The plasma structures that cannot last for more than a second or less in a laboratory remain intact for astronomical time and spatial scales in an astrophysical setting. The case in point is the well known extragalactic jets whose collimation and stability has remained an enigma inspite of the efforts of many for many long years. The high energy radiation sources such as the active galactic nuclei again summon the coherent plasma radiation processes for their exceptionally large output from regions of relatively small physical sizes. The generation of magnetic field, anomalous transport of angular momentum with decisive bearing on star formation processes, the ubiquitous MHD turbulence under conditions irreproducible in terrestrial laboratories are some of the generic issues still awaiting a concerted effort for their understanding. Quantum Plasmas, pair plasmas and pair-ion plasmas exist under extreme conditions in planetary interiors and exotic stars. In this workshop plasma physicists, astrophysicists and plasma astrophysicists are brought together to discuss these issues.