Tsakhur

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Wolfgang Schulze  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر: 0 
تعداد صفحات: 40 
زبان: Nakho-Dagestanian 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 3 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 60,000

Wolfgang Schulze, Ludwig-Maximilians-Universität München, 1997. - 72 p.
شابک:
9783895861505. زبان‌های جهان/مواد 133. تساخور توسط حدود 13000 نفر صحبت می‌شود که در حدود 30 روستا یا آبادی در سرچشمه‌های رودخانه سامور (دره گرگین ماگال) زندگی می‌کنند. در جنوب داغستان گروه مهمی از سخنوران تساخور را نیز می توان در آذربایجان شمالی (در امتداد دو شاخه رودخانه آگری چای (کاتخ چای و کورمخ چای) یافت. «تساخور» نام تا حدودی مورد مناقشه یک پیوستار گویش است که برای روستای تساخور (در دره سامور) نامگذاری شده است. همراه با روتول، این زبان شاخه غربی زبان های سامور را تشکیل می دهد که خود زیرگروهی از جنوب شرق قفقاز (لزگی) است. اگرچه تساخور فقط به صورت پراکنده نوشته می شود (یک \"زبان نوشتاری\" جدید اخیراً دوباره معرفی شده است)، در زندگی عادی کاملاً واضح است (به ویژه در رقابت با آذری). تساخور یک زبان است. زبان لزگی \"معمولی\" که بر اساس سیستمی از اشتقاق معنایی و طبقه‌بندی اسم، بر اساس نشانه‌گذاری گسترده حروف و پارادایم‌های کلامی پیچیده عمل می‌کند. اگرچه تساخور به شدت چسبنده است، اما اغلب می توان ویژگی های خمشی را مشاهده کرد. بر خلاف برخی دیگر از زبان‌های لزگی، تساخور تمایل به توافق شخصی (اما محدود به اول شخص)، علامت‌گذاری حالت ارگاتیو ضمایر شخصی، و توسعه ذرات کانونی را نشان می‌دهد. این جزوه در مورد ساختار پایه تساخور (آواشناسی، صرف شناسی و نحو) اطلاعات می دهد که (حداقل تا حدی) بر اساس بازسازی داخلی و خارجی توضیح داده شده است. مطالب یا از منابع مکتوب یا از یادداشت های میدانی خود سرچشمه می گیرد. یک متن نمونه همراه با یک تفسیر بین خطی به نشان دادن ساختار زبانی زبان کمک می کند.

Wolfgang Schulze, Ludwig-Maximilians-Universität München, 1997. — 72 p.
ISBN:
9783895861505. Languages of the World/Materials 133. Tsakhur is spoken by some 13.000 people who dwell in about 30 villages or settlements at the headwaters of the river Samur (valley of Gorgin Magal) in Southern Daghestan. An important group of Tsakhur speakers can also be found in Northern Azerbajdzhan (along the two tributaries of the Agri-Chay river (Katekh-Chay and Kurmukh-Chay)). "Tsakhur" is the somewhat disputed) name for a dialect continuum, that is named for the village of Tsakhur (in the Samur valley). Together with Rutul, the language forms the western branch of the Samur languages, itself being a subgroup of South East Caucasian (Lezgian). Though Tsakhur is only sporadically written (a new "written language" has recently been reintroduced), it is quite vivid in ordinary life (competing especially with Azeri). Tsakhur is a "typical" Lezgian language, operating on a system of semantic ergativity and noun classification, based on extensive case marking and a complex verbal paradigms. Though Tsakhur is heavily agglutinating, inflectional features can often be observed. As opposed to some other Lezgian languages, Tsakhur shows a tendency towards personal agreement (restricted, however, to the first person), ergative case marking of personal pronouns, and the development of focus particles. The booklet informs on the basic structure of Tsakhur (phonology, morphology, and syntax), which is (at least partly) explained on the basis of internal and external reconstruction. The material stems either from written sources or from own field notes. A sample text together with an interlinear interpretation helps to illustrate the linguistic structure of the language.