Trust: The Tacit Demand

با وجود اینکه چندین شاخه از فلسفه در مفهوم اعتماد به هم می رسند، با این وجود تا حد زیادی توسط جریان اصلی فلسفه نادیده گرفته شده است. مسلماً اکثر تحلیل‌های موجود نمی‌توانند گزارشی درست از واقعیت تجربه بشری ارائه دهند. نویسنده معتقد است که این تصادفی نیست، بلکه نشانه ای از بی ربط بودن ایده های دریافت شده از عقلانیت برای حوزه های حیاتی عامل انسانی است. او استدلال می کند که رویکردهای «فردگرایی» را می توان دقیقاً به نادیده گرفتن سؤالات اساسی در مورد ماهیت فرد متهم کرد.
نویسنده با بسط آثار ویتگنشتاین، وینچ و دیگران، در اعتماد:تقاضای ضمنی اهمیت مفهومی وابستگی ما به دیگران را نشان می‌دهد. بحث بر سر روان شناسی فلسفی، معرفت شناسی، فلسفه سیاسی و فلسفه اخلاق است. این کتاب ممکن است برای هر کسی در فلسفه، روانشناسی یا علوم اجتماعی جالب باشد.

Even though several branches of philosophy meet in the notion of trust, it has nevertheless been largely neglected by mainstream philosophy. Arguably, most existing analyses fail to give a just account of the reality of human experience. The author believes that this is not a coincidence but symptomatic of the irrelevance of received ideas of rationality for crucial areas of human agency. `Individualist' approaches, he argues, can be accused precisely of ignoring fundamental questions about the nature of the individual.
Expanding on the works of Wittgenstein, Winch, and others, in Trust:The Tacit Demand the author demonstrates the conceptual significance of our dependence on others. The discussion stretches over philosophical psychology, epistemology, political philosophy and moral philosophy. The book may be of interest to anyone in philosophy, psychology or the social sciences.