True Blues: The Contentious Transformation of the Democratic Party

چه کسی احزاب سیاسی را اداره می کند؟ کمپین‌های اخیر شورشیان، مانند کمپین‌های دونالد ترامپ و برنی سندرز، این پرسش مهم را به کانون بحث‌های سیاسی برای ناظران معمولی و دانشمندان قرار داده است. با این حال، پویایی سیاست های حزبی مدرن به خوبی درک نشده است. ادعاهای کنترل نخبگان یا تسلط گروه های ذینفع، هر دو نمی توانند پیروزی ترامپ و غافلگیری شورش سندرز و بازتاب های بعدی آنها را در چشم انداز سیاسی آمریکا توضیح دهند.

در True Blues آدام هیلتون با بررسی دگرگونی حزب دموکرات از اواخر دهه 1960 به این سؤال می پردازد که چه کسی احزاب را اداره می کند. هیلتون با درک مجدد احزاب به عنوان «نهادهای مشاجره‌آمیز» استدلال می‌کند که تغییر حزب دموکرات به دلیل درگیری‌های مکرر بین گروه‌ها و صاحبان دفتر برای تعریف و کنترل هویت، برنامه و خط‌مشی حزب انجام شد. نتیجه این مبارزه طولانی، نوع کاملاً جدیدی از حزب بود - یک حزب مدافع - که وابستگی بیشتر حزب را به گروه های خارجی برای مشروعیت و حمایت سازمانی نهادینه کرد، در حالی که به نوبه خود، وابستگی گروهی بیشتر به ریاست جمهوری را برای ارضای آن تقویت کرد. مطالبات نمادین و محتوایی در نتیجه، در حالی که درگیری طولانی بین اصلاح‌طلبان حزب و ضداصلاح‌طلب با موفقیت حزب دموکرات را به روی صداها و هویت‌های جدید باز کرد، رشد قدرت ریاست‌جمهوری، افزایش نابرابری و تعمیق قطب‌بندی حزبی را نیز تسهیل کرد.

ردیابی ظهور حزب دموکرات از سقوط دستور نیو دیل از طریق ریاست جمهوری باراک اوباما، ترو بلوز توضیح می دهد که چگونه و چرا حزب دموکرات به دوراهی کنونی خود رسیده است و یک چشم انداز جدید جسورانه برای درک را پیشنهاد می کند. پویایی که سیاست احزاب آمریکا را به طور گسترده تر هدایت می کند.

Who governs political parties? Recent insurgent campaigns, such as those of Donald Trump and Bernie Sanders, have thrust this critical question to the center of political debate for casual observers and scholars alike. Yet the dynamics of modern party politics remain poorly understood. Assertions of either elite control or interest group dominance both fail to explain the Trump victory and the surprise of the Sanders insurgency and their subsequent reverberations through the American political landscape.

In True Blues, Adam Hilton tackles the question of who governs parties by examining the transformation of the Democratic Party since the late 1960s. Reconceiving parties as "contentious institutions," Hilton argues that Democratic Party change was driven by recurrent conflicts between groups and officeholders to define and control party identity, program, and policy. The outcome of this prolonged struggle was a wholly new kind of party—an advocacy party—which institutionalized greater party dependence on outside groups for legitimacy and organizational support, while also, in turn, fostering greater group dependency on the presidency for the satisfaction of its symbolic and substantive demands. Consequently, while the long conflict between party reformers and counter-reformers successfully opened the Democratic Party to new voices and identities, it also facilitated the growth of presidential power, rising inequality, and deepening partisan polarization.

Tracing the rise of the advocacy party from the fall of the New Deal order through the presidency of Barack Obama, True Blues explains how and why the Democratic Party has come to its current crossroads and suggests a bold new perspective for comprehending the dynamics driving American party politics more broadly.