True and False Reform in the Church

اسقف اعظم آنجلو رونکالی (بعدها پاپ جان بیست و سوم) اصلاحات درست و نادرست را در طول سالهای خود به عنوان راهبه پاپ در فرانسه خواند و پرسید، اصلاح کلیسا واقعاً ممکن است یک دهه بعد به عنوان پاپ، او دومین شورای واتیکان را با توصیف اهداف آن با عباراتی که منعکس کننده توصیف کنگار از اصلاحات واقعی بود افتتاح کرد: اصلاحاتی که به قلب دکترین نفوذ می کند به عنوان پیام نجات برای کل بشریت، که بازیابی می کند. معنای نبوت در یک کلیسای زنده، و این که عمیقاً ریشه در تاریخ دارد نه اینکه به طور سطحی به سنت رسولی مربوط شود. پاپ جان شورا را به اصلاح بدعت یا تقبیح خطاها دعوت نکرد، بلکه به روز رسانی ظرفیت کلیسا برای توضیح خود به جهان شاهکار کنگر جاهای خالی آنچه را که در استقبال از شورا و فراخوان آن به "اصلاح واقعی" از دست داده ایم را پر می کند.

ایو کنگار، OP، دومینیکن فرانسوی که در سال 1995 درگذشت، مهم ترین کلیسای شناس در دوران مدرن بود. نوشته‌های او و مشارکت فعال او در واتیکان دوم تأثیر زیادی بر اسناد شورا گذاشت. کنگر با چند نفر دیگر از معاصران، سبک جدیدی از تحقیق و نگارش الهیاتی را آغاز کرد که سنت بزرگ کتاب مقدس و پدران را با شفافیت و اشتیاق به پرسش‌های شبانی معاصر پیوند می‌داد. دغدغه های اصلی او وحدت کلیسا، زندگی رسولی و احیای الهیات روح القدس کلیسا بود. پاپ ژان پل دوم او را به عنوان کاردینال به رسمیت شناختن کمک های عمیقش به شورای واتیکان دوم انتخاب کرد.

Archbishop Angelo Roncali (later Pope John XXIII) read True and False Reform during his years as papal nuncio in France and asked, A reform of the church 'is such a thing really possible?" A decade later as pope, he opened the Second Vatican Council by describing its goals in terms that reflected Congar's description of authentic reform: reform that penetrates to the heart of doctrine as a message of salvation for the whole of humanity, that retrieves the meaning of prophecy in a living church, and that is deeply rooted in history rather than superficially related to the apostolic tradition. Pope John called the council not to reform heresy or to denounce errors but to update the church's capacity to explain itself to the world and to revitalize ecclesial life in al its unique local manifestations. Congar's masterpiece fills in the blanks of what we have been missing in our reception of the council and its call to "true reform."

Yves Congar, OP, a French Dominican who died in 1995, was the most important ecclesiologist in modern times. His writings and his active participation in Vatican II had an immense influence upon the council documents. With a few other contemporaries, Congar pioneered a new style of theological research and writing that linked the great tradition of Scripture and the Fathers to contemporary pastoral questions with lucidity and passion. His key concerns were the unity of the church, lay apostolic life, and a revival of the church's theology of the Holy Spirit. He was named a cardinal by Pope John Paul II in recognition of his profound contributions to the Second Vatican Council.