Treatise on Ethics (1684)

توضیح ممکن است در رابطه با زندگی ذهنی، اخلاقی و معنوی ما درک شود، مورد توجه او قرار گرفت و از آن روز تا زمان مرگش به آن مشغول بود. II. تئوری مالبرانچ در مورد بودن اولین اثر او، جستجوی حقیقت، از 1674-1676 ظاهر شد، حدود چهارده تا شانزده سال پس از مواجهه دراماتیک او با آثار دکارت. تا به امروز این تنها اثری است که بطور بی‌وقفه با نام او پیوند خورده است، اگرچه این اولین اثر از نه مطالعه و چندین جلد پاسخ بود که در آن او به کاوش و توسعه افکار خود ادامه داد. Malebranche نظریه‌های رایج ادراک حسی، تخیل، حافظه و شناخت را مورد انتقاد قرار می‌دهد و ابتدا نظریه خود را در مورد چگونگی کسب و ارزیابی ایده‌ها - از ریاضی تا فیزیکی، و اخلاقی تا خود انعکاسی - پیشنهاد می‌کند. زیربنای این نظریه، رد متافیزیک اسکولاستیک ارسطویی است، که در آن گفته می شود موجودات خاصی دارای قدرت یا اشکالی هستند که در ذهن ما عمل می کنند تا به ما اطلاع دهند. Malebranche - اینجا در شرکت با منتقدان دیگر. از آن متافیزیک از مونتن تا بیکن و هابز - استدلال می‌کند که دیدگاه غالب در مورد موجوداتی که دارای قدرت‌هایی هستند که به‌وسیله آن‌ها به‌عنوان «علل» به معنای کامل آن کلمه عمل می‌کنند، معنایی ندارد و نمی‌توان آن‌ها را با تجربه تأیید کرد. از سوی دیگر، برای Malebranche، قدرت را می توان به طور یکجانبه فقط از خدا محول کرد. موجودات مخلوق تنها دارای آن قدرت محدودی هستند که خداوند در شرایط خلقت داده است.

explanation might be understood in relationship to our mental, moral, and spiritual life, leapt to his attention and was to occupy it from that day until his death. II. MALEBRANCHE'S THEORY OF BEING His fIrst work, The Search After Truth, appeared from 1674-76, some fourteen to sixteen years after his dramatic encounter with Descartes' work; to this day it is the only work unfailingly associated with his name, though it was the first of nine studies and several volumes of responses in which he went on to explore and develop his thought. Malebranche criticizes the prevailing theories of sense perception, imagination, memory and cognition, and fIrst proposes his own theory of how we acquire and evaluate ideas - from mathematical to physical, and moral to self-reflective. Underlying this theory is his rejection of Scholastic Aristotelian metaphysics, in which particular beings are said to have powers or forms that act on our minds to inform us. Malebranche - here in company with other critics . of that metaphysics from Montaigne to Bacon and Hobbes - argues that the prevailing view of beings endowed with powers by which they act unilaterally, as "causes" in the full sense of that word, makes no sense and cannot be confirmed by experience. For Malebranche, on the other hand, power can be predicated univocally only of God. Created beings have only that limited power given by God under the conditions of creation.