Travel, Translation and Transmedia Aesthetics: Franco-Chinese Literature and Visual Arts in a Global Age

این کتاب به بررسی آثار چهار نویسنده و هنرمند مهاجر چینی نسل اول معاصر در فرانسه می پردازد: فرانسوا چنگ، گائو شینگجیان، DAI Sijie و SHAN Sa. همه آنها در چین به دنیا آمدند، در بزرگسالی به فرانسه نقل مکان کردند تا جاه طلبی های ادبی و هنری خود را دنبال کنند و از بالاترین قدردانی های سازمانی فرانسوی و غربی، از جایزه بزرگ فرانکفونی تا جایزه نوبل ادبیات، برخوردار بوده اند. آنها نه تنها به عنوان نویسنده، بلکه به عنوان مترجم، خوشنویس، نقاش، نمایشنامه نویس و فیلمساز عمدتاً در کشور میزبان خود تثبیت شده اند. زبان فرانسه به زبان غالب - اما نه تنها - در آفرینش ادبی آنها تبدیل شده است (به جز گائو). با این حال، اصطلاحات زبانی، تصاویر شاعرانه، و اندیشه کلاسیک از میراث فرهنگی چین در متون فرانسوی و آثار هنری بصری آنها نفوذ می کند، که منعکس کننده یک حساسیت فرازبانی و فرازبانی قوی است. این کتاب نه تنها نمونه‌های ادبی و هنری متمایز را فراتر از مطالعات موجود در مورد مواجهه‌ی بین‌فرهنگی، تحقیقات پسااستعماری فرانسه، و جست‌وجوهای دیاسپوریک چینی ارائه می‌کند. مهمتر از آن، مدلی نظری را فرموله می‌کند که پویایی خلاقانه بین فضاهای بیان فرانسوی/فرانکوفون و چینی/سینوفونی را به تصویر می‌کشد و از این طریق به بحث‌های معاصر درباره تولید، تفسیر و گردش ادبی و هنری در توسعه جهانی ادبیات تطبیقی/جهانی کمک می‌کند. و همچنین مطالعات واسطه‌ای.

This book examines the works of four contemporary first-generation Chinese migrant writer-artists in France: François CHENG, GAO Xingjian, DAI Sijie, and SHAN Sa. They were all born in China, moved to France in their adulthood to pursue their literary and artistic ambitions, and have enjoyed the highest French and Western institutional recognitions, from the Grand Prix de la Francophonie to the Nobel Prize in Literature. They have established themselves not only as writers, but also as translators, calligraphers, painters, playwrights, and filmmakers mainly in their host country. French has become their dominant―but not only―language of literary creation (except for Gao); yet, linguistic idioms, poetic imagery, and classical thought from Chinese cultural heritage permeate their French texts and visual artworks, reflecting a strong translingual and transmedial sensibility. The book provides not only distinctive literary and artistic examples beyond existing studies of intercultural encounter, French postcolonial, and Chinese diasporic enquiries; more importantly, it formulates a theoretical model that captures the creative dynamics between the French/francophone and Chinese/sinophone spaces of articulation, thereby contributing to contemporary debates about literary and artistic production, interpretation, and circulation in the global development of comparative/world literature, as well as intermediality studies.