Traumatic Pasts in Asia: History, Psychiatry, and Trauma from the 1930s to the Present

در اوایل قرن بیست و یکم، تروما ظاهراً در همه جا وجود دارد، خواه به عنوان تجربه، تشخیص، مفهوم، یا کلیدواژه. با این حال، با وجود اینکه بسیاری از محققان تروما را سازنده مدرنیته روان‌شناختی یا شرایط بشری پس از روشنگری می‌دانند، تحقیقات تاریخی در مورد این موضوع عمدتاً بر مواردی مانند جنگ جهانی اول یا هولوکاست متمرکز شده است که در آن تجارب و بازیگران غربی پیش‌زمینه هستند. نیاز مبرمی به ترکیب روش‌ها و بینش‌های تحقیقات اخیر آسیب‌های تاریخی در یک دیدگاه واقعاً جهانی وجود دارد. فصل‌های گذشته‌های آسیب‌زا در آسیا دقیقاً چنین مداخله‌ای را انجام می‌دهند و پارادایم‌های اروپایی-آمریکایی از تجربه‌های آسیب‌زا را به مکان‌های جدید رنج‌های تاریخی جهانی گسترش می‌دهند و در این فرآیند، چگونگی اطلاع‌رسانی این حوزه‌های جدید تحقیقاتی را بررسی می‌کنند. و بورس تحصیلی قبلی را غنی کنید.

In the early twenty-first century, trauma is seemingly everywhere, whether as experience, diagnosis, concept, or buzzword. Yet even as many scholars consider trauma to be constitutive of psychological modernity or the post-Enlightenment human condition, historical research on the topic has overwhelmingly focused on cases, such as World War I or the Holocaust, in which Western experiences and actors are foregrounded. There remains an urgent need to incorporate the methods and insights of recent historical trauma research into a truly global perspective. The chapters in Traumatic Pasts in Asia make just such an intervention, extending Euro-American paradigms of traumatic experience to new sites of world-historical suffering and, in the process, exploring how these new domains of research inform and enrich earlier scholarship.