Transparenz in Arbeitsorganisationen: Grundzüge einer interaktionistischen Ausarbeitung aus arbeits- und organisationspsychologischer Perspektive

شفافیت به عنوان یک چشم‌انداز هدف مثبت ذاتی در مدل‌های سازمانی جدید باید در زندگی روزمره در برابر ادعای ذاتی این اصطلاح سنجیده شود. از دیدگاه تعامل گرایی، این جلد به طور سیستماتیک می پرسد که چگونه افراد در سازمان ها می توانند شفافیت را تجربه کنند. علاوه بر این، بررسی می‌شود که تحت چه شرایطی جو اجتماعی ایجاد می‌شود که به فرد اجازه می‌دهد از شفافیت سازمانی صحبت کند. بازسازی اشکال روانی اجتماعی ادراک، تعامل و پردازش با کمک نظریه هایی انجام می شود که از نقاط میانجی بین ساختار عینی و ذهنی شروع می شود: فردی، گروهی، موقعیت اجتماعی، محیط و سازمان. برای این منظور، نظریات روان‌شناختی، اجتماعی-روان‌شناختی و جامعه‌شناختی به طور سیستماتیک با موضوع مرتبط می‌شوند. معلوم می شود که اطلاعات شفافیت را در چارچوب سازمان کار تضمین نمی کند. بلکه به روش میانجیگری برای شفافیت اعتماد می گویند.

Transparenz als eine positive, neuen Organisationsmodellen innewohnende Sollperspektive muss sich im Alltag an dem Anspruch messen, der dem Begriff innewohnt. Aus interaktionistischer Perspektive wird in diesem Band systematisch danach gefragt, wie Menschen in Organisationen Transparenz erleben können. Weiter wird untersucht, unter welchen Bedingungen eine soziale Atmosphäre entstehen kann, die es erlaubt, von organisationaler Transparenz zu sprechen. Die Rekonstruktion psychosozialer Wahrnehmungs-, Interaktions- und Verarbeitungsformen wird mit Hilfe von Theorien geführt, die an den Vermittlungsstellen zwischen objektiver und subjektiver Struktur ansetzen: Individuum, Gruppe, soziale Situation, Milieu und Organisation. Dazu werden psychologische, sozialpsychologische und soziologische Theorien systematisch auf das Thema bezogen. Es zeigt sich, dass nicht Informationen Garanten für Transparenz im Kontext der Arbeitsorganisation sind. Der Vermittlungsmodus für Transparenz heißt vielmehr Vertrauen.