دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Bliss Cua Lim
سری:
ISBN (شابک) : 9780822344995, 9780822345107
ناشر: Duke University Press
سال نشر: 2009
تعداد صفحات: 362
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Translating Time: Cinema, the Fantastic, and Temporal Critique به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زمان ترجمه: سینما ، تخیل و نقد موقتی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در مدرنیته، زمان خطی در نظر گرفته میشود و با ساعتها و تقویمها قابل اندازهگیری است. با وجود تاریخی بودن خود ساعت، مفهوم مدرن زمان جهانی و از نظر فرهنگی خنثی تلقی می شود. آنچه والتر بنجامین «زمان همگن و خالی» نامید، مفاهیم مدرن پیشرفت و یک حال جهانی یکنواخت را پایهریزی میکند که در آن گذشته و سایر اشکال آگاهی زمانی جایگزین شدهاند. در ترجمه زمان، بلیس کوآ لیم استدلال میکند که سینمای خارقالعاده همزیستی حالتهای دیگر بودن را در کنار و درون زمان حال مدرن به تصویر میکشد، و «زمانهای امتزاجناپذیر» متعددی را آشکار میکند که در برابر مفهوم مدرن زمان همگن فشار میآورند. در این مطالعه گسترده - شامل ویدیوی آمریکایی آسیایی (درباره آدمخواری)، فیلم های ارواح از جنبش های سینمای جدید هنگ کنگ و فیلیپین (روژ، ایتیم، هاپلوس)، بازسازی هالیوود از فیلم های ترسناک آسیایی (جوآن، کینه). ، داستان دو خواهر) و یک چرخه فیلم ترسناک فیلیپینی در مورد مکنده های احشایی هیولایی (آسوانگ) - لیم خارق العاده را به عنوان شکلی از ترجمه زمانی مفهوم می کند. خارقالعاده عاملیت ماوراء الطبیعه را به عبارات سکولار ترجمه میکند و در عین حال باقیماندهای غیرقابل ترجمه را نیز آشکار میکند، در نتیجه خیال یک زمان ملی منحصربهفرد را تضعیف میکند و بر تغییرات موقتی دریافت فراملی تأکید میکند. لیم پژوهش در زمینه بصری را با تاریخ نگاری پسااستعماری در هم می آمیزد. او از درک هانری برگسون از سینما بهعنوان نقشی در زمان همگن و محوری برای نقد آن، و نیز از تفکر پسااستعماری که ایدئولوژی پیشرفت را به گسترش امپریالیستی مرتبط میکند، تکیه میکند. در این پروژه اشکال اخلاقی تری از درک زمان وجود دارد که از اهلی کردن تفاوت به عنوان نابهنگام امتناع می ورزند. در حالی که ماوراء طبیعی گرایی اغلب به عنوان بقایای اندیشه بدوی یا خرافی مورد تحقیر قرار می گیرد، لیم تفسیری جایگزین از امر خارق العاده را به عنوان شیوه ای برای مقاومت در برابر تعالی زمان همگن و نقطه شروعی برای تصورات زمانی اخلاقی تر پیشنهاد می کند.
Under modernity, time is regarded as linear and measurable by clocks and calendars. Despite the historicity of clock-time itself, the modern concept of time is considered universal and culturally neutral. What Walter Benjamin called “homogeneous, empty time” founds the modern notions of progress and a uniform global present in which the past and other forms of time consciousness are seen as superseded. In Translating Time, Bliss Cua Lim argues that fantastic cinema depicts the coexistence of other modes of being alongside and within the modern present, disclosing multiple “immiscible temporalities” that strain against the modern concept of homogeneous time. In this wide-ranging study—encompassing Asian American video (On Cannibalism), ghost films from the New Cinema movements of Hong Kong and the Philippines (Rouge, Itim, Haplos), Hollywood remakes of Asian horror films (Ju-on, The Grudge, A Tale of Two Sisters) and a Filipino horror film cycle on monstrous viscera suckers (Aswang)—Lim conceptualizes the fantastic as a form of temporal translation. The fantastic translates supernatural agency in secular terms while also exposing an untranslatable remainder, thereby undermining the fantasy of a singular national time and emphasizing shifting temporalities of transnational reception. Lim interweaves scholarship on visuality with postcolonial historiography. She draws on Henri Bergson’s understanding of cinema as both implicated in homogeneous time and central to its critique, as well as on postcolonial thought linking the ideology of progress to imperialist expansion. At stake in this project are more ethical forms of understanding time that refuse to domesticate difference as anachronism. While supernaturalism is often disparaged as a vestige of primitive or superstitious thought, Lim suggests an alternative interpretation of the fantastic as a mode of resistance to the ascendancy of homogeneous time and a starting-point for more ethical temporal imaginings.
List of Illustrations ix Acknowledgments xi Introduction. Clocks for Seeing: Cinema, the Fantastic, and the Critique of Homogeneous Time 1 1. Two Modes of Temporal Critique: Bergonism and Postcolonial Thought 43 2. The Fantastic as Temporal Translation: Aswang and Occult National Times 96 3. Spectral Time, Heterogeneous Space: The Ghost Film as Historical Allegory 149 4. The Ghostliness of Genre: Global Hollywood Remakes the "Asian Horror Film" 190 Epilogue. Writing within Time's Compass: From Epistemologies to Ontologies 245 Notes 253 Bibliography 305 Index 323