Trans-Atlantyk: An Alternate Translation

ویتولد گومبروویچ رمان‌نویس لهستانی که بسیاری آن را یکی از بزرگترین نویسندگان صد سال گذشته می‌دانند، در کتاب کلاسیک تحسین‌شده‌اش Trans-Atlantyk به بررسی مخمصه مدرن تبعید و آوارگی در جهانی در حال فروپاشی می‌پردازد. شخصی‌ترین رمان گومبروویچ - و مسلماً نمادین‌ترین رمان او - Trans-Atlantyk به سبک گاودا نوشته شده است، داستانی که در کنار آتش به زبانی روایت می‌شود که منشا آن دوران قرن هفدهم. ماجراهای اغلب مضحک یک نویسنده جوان بی پولی را که در آرژانتین به سر می برد، زمانی که نازی ها به میهنش حمله می کنند و متعاقب آن «فرزندخواندگی» او توسط کارکنان سفارت و جامعه مهاجر لهستان را بازگو می کند.
 
بر اساس تجربیات خود گومبرویچ به عنوان یک نویسنده خارج نشین، ترانس آتلانتیک غرق در طنز و طنز تند و تیز، آمیخته با دیدگاه های تاریک از جنگ و وحشت های آن است، که از فرد و جامعه به طور کلی می خواهد تا از محدودیت های خفقان ناسیونالیستی، جنسی، قد علم کند. و آداب میهن پرستانه مضامین رمان جهانی و اجرای آن مبتکرانه است - شاهکاری از هنر ادبی قرن بیستم از نویسنده‌ای که جان آپدایک او را «یکی از عمیق‌ترین مدرن‌های متاخر» نامید.

Considered by many to be among the greatest writers of the past hundred years, Polish novelist Witold Gombrowicz explores the modern predicament of exile and displacement in a disintegrating world in his acclaimed classic Trans-Atlantyk. Gombrowicz’s most personal novel—and arguably his most iconoclastic—Trans-Atlantyk is written in the style of a gaweda, a tale told by the fireside in a language that originated in the seventeenth century. It recounts the often farcical adventures of a penniless young writer stranded in Argentina when the Nazis invade his homeland, and his subsequent “adoption” by the Polish embassy staff and émigré community.
 
Based loosely on Gombrowicz’s own experiences as an expatriate, Trans-Atlantyk is steeped in humor and sharply pointed satire, interlaced with dark visions of war and its horrors, that entreats the individual and society in general to rise above the suffocating constraints of nationalistic, sexual, and patriotic mores. The novel's themes are universal and its execution ingenious—a masterwork of twentieth-century literary art from an author whom John Updike called “one of the profoundest of the late moderns.”