Training for Work in the Informal Micro-Enterprise Sector:: Fresh Evidence from Sub-Sahara Africa

در جنوب صحرای آفریقا، بخش شرکت‌های خرد غیررسمی (IME) در حال حاضر سهم زیادی از نیروی کار را در مناطق شهری و روستایی به کار می‌گیرد. حتی نشانه هایی وجود دارد که در دهه گذشته از هر 10 نفر تازه وارد به بازار کار، 9 نفر منبع اشتغال و درآمد بوده است. این مطالعه به بررسی روش هایی می پردازد که از طریق آنها صاحبان و کارگران IME مهارت های حرفه ای و مدیریتی را که در عملیات این سرمایه گذاری ها استفاده می کنند به دست آورده اند. این کمک های همه ارائه دهندگان آموزشی مختلف، از جمله موسسات آموزشی بخش دولتی، ارائه دهندگان آموزش بخش خصوصی، و مراکز آموزشی که توسط سازمان های غیردولتی و سایر سازمان های غیرانتفاعی اداره می شوند را بررسی می کند. یافته‌های آن این تصور را تأیید می‌کند که تلاش‌های آموزشی این ارائه‌دهندگان آموزشی رسمی تنها به میزان محدودی برای اپراتورهای IME مرتبط است و بسیاری از فقیران و سایر گروه‌های آسیب‌پذیر دسترسی آماده به این برنامه‌ها ندارند. این مطالعه نشان می‌دهد که آموزش کارآموزی غیررسمی تا حد زیادی رایج‌ترین منبع مهارت‌های مختلف است - در برخی کشورها احتمالاً 80 تا 90 درصد از تمام تلاش‌های آموزشی در حال انجام است. آموزش کارآموزی غیررسمی چندین مزیت مهم دارد: این آموزش عملی و عملی در سطح مناسبی از فناوری است، در دنیای واقعی کار اتفاق می‌افتد، چشم‌انداز خوبی برای اشتغال پس از آموزش ارائه می‌دهد و اساساً خود تأمین مالی است. در عین حال محدودیت‌هایی نیز دارد: کیفیت آموزش اغلب متوسط ​​است، خطر انتقال «ناقص» مهارت‌ها و دانش، تزریق محدود پیشرفت فن‌آوری، و عدم قطعیت در رابطه با مدت دوره کارآموزی وجود دارد. برنامه آموزشی و مهارت های کسب شده در پایان آموزش. این مطالعه نتیجه می‌گیرد که یک چالش بزرگ برای بهبود انتقال مهارت‌های مرتبط به اپراتورهای IME، از طریق آموزش قبل از استخدام و ارتقای مهارت‌ها، وجود دارد. با توجه به دامنه چالش ارائه صدها هزار صاحب و کارگر IME، و همچنین تعداد زیادی از جوانان خارج از مدرسه، با مهارت‌های عملی و مدیریتی مرتبط، پیشنهاد می‌کند بر اساس نقاط قوت شیوه‌های موجود کارآموزی غیررسمی ایجاد شود. آموزش و رفع نقاط ضعف آن با مشارکت دادن ارائه دهندگان آموزش حرفه ای در ارتقاء سازمان و ارائه آموزش، کیفیت و کارایی و نتایج نهایی آموزشی. نتایج تعدادی از مداخلات نوآورانه در کشورهای مختلف آفریقایی که در این راستا کار می کنند را بررسی می کند. در نهایت، این مطالعه نشان می‌دهد که یک پتانسیل جالب بالقوه «آموزش تعبیه‌شده در کسب‌وکار» توسط شرکت‌های خصوصی به عنوان بخشی از فعالیت‌های تجاری منظم آنها وجود دارد.

In Sub-Sahara Africa, the sector of informal micro-enterprises (IMEs) is already employing a large share of the labour force in both urban and rural areas. There are even indications that in the past decade it has been a source of employment and incomes for nine out of every 10 new entrants to the labour market. This study reviews the ways in which the owners and workers of IMEs have acquired the vocational and management skills that they are using in the operation of these ventures. It reviews the contributions of all the different training providers, including public sector training institutes, private sector training providers, and training centres run by NGOs and other non-profit organizations. Its findings confirm the notion that the training efforts of these formal training providers are only to a limited extent relevant for the IME operators, and that many of the poor and other vulnerable groups do not have ready access to these programmes. The study finds that informal apprenticeship training is by far the most common source of various skills - in some countries it is likely to be responsible for 80-90% of all ongoing training efforts. Informal apprenticeship training presents a number of important advantages: it is practical, hands-on training at an appropriate level of technology, takes place in the real world of work, offers good prospects for post-training employment and is essentially self-financing. At the same time it has a number of limitations: the training quality is often modest, there is a risk of ‘incomplete’ transfer of skills and knowledge, limited infusion of technological progress, and uncertainties with regard to the duration of the apprenticeship period, the training programme and the skills acquired at the end of the training. The study concludes that there is a major challenge to improve the transfer of relevant skills to IME operators, through both pre-employment training and skills upgrading. In view of the scope of the challenge to provide hundreds of thousands IME owners and workers, as well as large numbers of out of school youths, with relevant practical and management skills, it suggests to build upon the strengths of the existing practices of informal apprenticeship training and to remedy its weaknesses by involving professional training providers in upgrading its training organization and delivery, quality and efficiency, and final training outcomes. It reviews the results of a number of innovative interventions in different African countries that are working in this direction. Finally, the study suggests that there is an interesting potential in‘business-embedded training’ provided by private companies as part of their regular business operations.