Toxic Communities: Environmental Racism, Industrial Pollution, and Residential Mobility

از سنت لوئیس تا نیواورلئان، از بالتیمور تا اوکلاهاما سیتی، محله‌های فقیرنشین و اقلیت‌نشینی وجود دارند که آنقدر در معرض آلودگی قرار دارند که زندگی در آنها می‌تواند برای سلامتی شما خطرناک باشد. به دلیل جداسازی ریشه‌ای، قوانین منطقه‌بندی که به جوامع ثروتمندتر امتیاز می‌دهد، یا به دلیل اینکه کسب‌وکارها «مسیرهای کمترین مقاومت» را پیدا کرده‌اند، زباله‌های خطرناک و تأسیسات سمی زیادی در این جوامع وجود دارد که باعث می‌شود ساکنان مشکلات سلامتی و تندرستی را در بالای مسابقه تجربه کنند. و تبعیض طبقاتی که اکثراً تجربه کرده اند. با بررسی بورسیه اخیر عدالت زیست محیطی، جوامع سمی ارتباطات بین تفکیک مسکونی، منطقه بندی، و قرار گرفتن در معرض خطرات زیست محیطی را بررسی می کند. جامعه شناس زیست محیطی مشهور دورستا تیلور بر مکان های تأسیسات خطرناک در جوامع کم درآمد و اقلیت تمرکز می کند و نشان می دهد که چگونه آنها را در آنها ریخته، آلوده و در معرض دید قرار گرفته اند.

با استفاده از مجموعه ای از مطالعات موردی تاریخی و معاصر از در سراسر کشور، تیلور به بررسی مناقشات بر سر تصمیمات با انگیزه نژادی در قوانین منطقه‌بندی، حوزه‌های برجسته، مقررات دولتی (یا عدم وجود آن) و نوسازی شهری می‌پردازد. او مروری جامع از بحث در مورد اینکه آیا ارتباطی بین تخلفات زیست محیطی و تبعیض وجود دارد یا خیر ارائه می دهد و تصویر روشنی از وضعیت امروز حوزه عدالت زیست محیطی و اینکه به کجا می رود ترسیم می کند. در انجام این کار، او مفاهیم و نظریه های جدیدی را برای درک نژادپرستی زیست محیطی معرفی می کند که برای محققین عدالت زیست محیطی ضروری خواهد بود. یک مطالعه برجسته جذاب، جوامع سمی به مطالعه نژاد، محیط زیست و فضا در ایالات متحده معاصر کمک زیادی می‌کند.

From St. Louis to New Orleans, from Baltimore to Oklahoma City, there are poor and minority neighborhoods so beset by pollution that just living in them can be hazardous to your health. Due to entrenched segregation, zoning ordinances that privilege wealthier communities, or because businesses have found the ‘paths of least resistance,’ there are many hazardous waste and toxic facilities in these communities, leading residents to experience health and wellness problems on top of the race and class discrimination most already experience. Taking stock of the recent environmental justice scholarship, Toxic Communities examines the connections among residential segregation, zoning, and exposure to environmental hazards. Renowned environmental sociologist Dorceta Taylor focuses on the locations of hazardous facilities in low-income and minority communities and shows how they have been dumped on, contaminated and exposed.

Drawing on an array of historical and contemporary case studies from across the country, Taylor explores controversies over racially-motivated decisions in zoning laws, eminent domain, government regulation (or lack thereof), and urban renewal. She provides a comprehensive overview of the debate over whether or not there is a link between environmental transgressions and discrimination, drawing a clear picture of the state of the environmental justice field today and where it is going. In doing so, she introduces new concepts and theories for understanding environmental racism that will be essential for environmental justice scholars. A fascinating landmark study, Toxic Communities greatly contributes to the study of race, the environment, and space in the contemporary United States.