Topics in Runyankore Phonology

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Poletto Robert E.  
سری:  
 
ناشر: The Ohio State University 
سال نشر: 1998 
تعداد صفحات: 399 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 827 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 41,000

دانشگاه ایالتی اوهایو، 1998. — 399 p. این پایان نامه به بررسی چندین موضوع در واج شناسی و ریخت شناسی زبان بانتو Runyankore می پردازد. در حالی که این زبان در گذشته مورد مطالعه قرار گرفته است، تا به امروز هیچ بحث گسترده ای در مورد الگوهای آهنگ، تکرار، یا رابط نحو-آواشناسی وجود نداشته است. این پایان نامه همراه با شرحی توصیفی از این جنبه های زبان، به بررسی نقش نظریه بهینه در تحلیل دستوری زبان نیز می پردازد. سیستم کلامی Runyankore شامل تعدادی از انواع مختلف الگوهای آهنگی است. اینها از دیدگاه نظری بهینه توصیف و تحلیل می شوند. در نهایت، دو دسته اصلی از الگوی لحن پدیدار می‌شوند: واژگانی و آهنگین. الگوهای لحن واژگانی حاوی آهنگ های بلندی است که با برخی تکواژهای قطعه ای همراه است. از سوی دیگر، الگوهای لحن ملودیک دارای لحن بالایی هستند که از نظر ریخت‌شناسی با زمان/جنبه همراه است و تکواژ قطعه‌ای خاصی ندارد. ما متوجه شدیم که برای توصیف مناسب این الگوها، مفهوم محدودیت باید برای شامل محدودیت‌های کلان، که شامل دو یا چند قید است که در یک رابطه بولی به هم متصل می‌شوند، گسترش یابد. این محدودیت‌ها با زمان/جنبه خاص مرتبط هستند و از محدودیت‌هایی که مسئول الگوهای لحن واژگانی کلی‌تر هستند، برتری می‌یابند. در واقع، پیوند محدودیت‌های کلان با الگوهای خاص، نشان‌دهنده رابطه نزدیک بین پیوند محدودیت‌ها و ریخت‌شناسی است.
تکرار در Runyankore الگوی آشنای موجود در بسیاری از زبان‌های بانتو را نشان می‌دهد. با این حال، دو ویژگی بسیار جالب از تکرار Runyankore وجود دارد که علاقه نظری خاصی دارند. اولاً، افعال بسیار کوتاه در Runyankore نمی‌توانند تکرار شوند زیرا حاوی مواد قطعه‌ای کافی برای ایجاد یک redupliant خوب نیستند. این با اشاره به این امکان توضیح داده می شود که یک تجزیه تهی یک کاندید ممکن به عنوان خروجی از GEN باشد. ثانیا، ما تعدادی جهش صامتی شرطی مورفولوژیکی را در Runyankore پیدا می کنیم. یک عدم تقارن بین ظاهر آنها در redulicant و پایه reduplication وجود دارد. این نشان می دهد که شباهت به ورودی بالاتر از محدودیت های شباهت با خروجی است.

The Ohio State University, 1998. — 399 p. This dissertation examines several issues in the phonology and morphology of the Bantu language Runyankore. While this language has been studied in the past, to date there has been no extensive discussion of the tonal patterns, reduplication, or the syntax-phonology interface. Along with a descriptive account of these aspects of the language, this dissertation also seeks to examine the role of Optimality Theory in a grammatical analysis of the language. The verbal system of Runyankore contains a number of different types of tonal patterns. These are described and analyzed from an Optimality Theoretic perspective. Ultimately, two major categories of tone pattern emerge: lexical and melodic. The lexical tone patterns contain high tones that are associated with some segmental morpheme. On the other hand, the melodic tone patterns contain a high tone that is morphologically associated with the tense/aspect and with no specific segmental morpheme. We find that in order to describe adequately these patterns the notion of constraint must be extended to include macroconstraints, which comprise two or more constraints that are joined in a Boolean relationship. These constraints are associated with specific tense/aspect and outrank those constraints responsible for the more general lexical tone patterns. In fact, the linking of the macroconstraints with particular patterns indicates a close relationship between constraint conjunction and morphology.
Reduplication in Runyankore exhibits the familiar pattern found in many Bantu languages. However, there are two very interesting features of Runyankore reduplication that have special theoretical interest. First, very short verbs in Runyankore cannot undergo reduplication because they do not contain enough segmental material to create a well-formed reduplicant. This is explained by reference to the possibility that a null parse is a possible candidate as an output from GEN. Secondly, we find a number of morphologically conditioned consonant mutations in Runyankore. There is an asymmetry between their appearance in the reduplicant and the base of reduplication. This is an indication that similarity to the input outranks the constraints on similarity with the output.