To Be or Not to Be in the Party: Communist Party Membership in the USSR

در مارس 1985 میخائیل گورباچف ​​در اتحادیه سوئیت به قدرت رسید. در ابتدا، تنها به سختی می توان تغییرات جدی را در خط مشی و اظهارات این رهبر جدید، جوان و آشکارا کارآمد تشخیص داد. گورباچف ​​در خارج از کشور گفته بود که ضد استالینیسم نوعی ضد کمونیسم است. روزنامه ها مملو از کلماتی بودند که "سنت های مقدس دهه 1930" را ستایش می کردند. در همان زمان، کمپین علیه مستی، فساد و شلختگی که توسط یوری آندروپوف راه اندازی شد، انگیزه جدیدی یافت و بالاترین حمایت حزب را دریافت کرد. در آوریل 1986 تراژدی چرنوبیل اتفاق افتاد. اولین واکنش مقامات شوروی همان واکنش معمول بود. مردم شوروی به درستی در مورد این فاجعه و خطر بی سابقه آن مطلع نشده بودند. میلیون‌ها شهروند شوروی شاد در میادین و خیابان‌های کیف و مینسک در جشن‌های اول ماه مه ازدحام کردند. ما فقط می‌توانیم حدس بزنیم که اگر دانشمندان سوئدی سطح تهدیدکننده رادیواکتیویته را ردیابی نکرده و به جهان اعلام نکرده بودند، واکنش مقامات کرملین چه می‌شد. آیا اصطلاحات "گلاسنوست" و "پرستروجکا" با این شدت و هوس در مطبوعات جهان منتشر می شد؟ یک نویسنده مشهور شوروی یک سال بعد در رسانه های شوروی نوشت: \"به نظر می رسید چرنوبیل نه تنها یک رویداد ملی، یک فاجعه مشترک برای هر یک از ماست، بلکه یک خط جداکننده بین دو دوره از زمان است.

In March of 1985 Mikhail Gorbachev came to power in the Seviet Union. Initially, one could discern serious changes in the policy and statements of this new, young, and obviously efficient leader only with great difficulty. While abroad, Gorbachev had said that anti-Stalinism was a form of anti-Communism. The newspapers were filled with words lauding "the sacred traditions of the 1930's". At the same time, the campaign against drunkenness, corruption, and sloppiness launched by Yuri Andropov was given a new impetus and the highest Party support. In April, 1986, the Chernobyl tragedy took place. The first reaction of the Soviet authorities was the usual one. The Soviet public was not properly informed about the disaster and its unprecedented peril. Millions of jubilant Soviet citizens crowded the squares and streets of Kiev and Minsk during the May Day festivities. We can only guess what the reaction of the Kremlin authorities would have been had not Swedish scientists traced and announced to the world the threatening level of radioactivity. Would the terms "glasnost'" and "perestrojka" have spread through the world press with such intensity and alacrity? A popular Soviet author wrote a year later in the Soviet media: "Chernobyl appeared to be not only a national event, a disaster shared by each of us, but also a dividing line between two eras of time.