دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Karlos Zurutuza
سری:
ISBN (شابک) : 841600191X, 9788416001910
ناشر: Libros del K.O.
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 0
زبان: Spanish
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 211 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب داخلی: زندگی و مرگ در مسیر لیبی به اروپا: روزنامه نگاری
در صورت تبدیل فایل کتاب Tierra adentro: Vida y muerte en la ruta libia hacia Europa به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب داخلی: زندگی و مرگ در مسیر لیبی به اروپا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
آیا کسی از اتحادیه اروپا میداند در لیبی چه اتفاقی
میافتد؟
برای سوار شدن بر قایقهایی که به سمت اروپا میرود، دهها هزار
نفر مجبور شدهاند بر یک ورزشگاه شیطانی غلبه کنند: از لیبی عبور
کنند، کشوری که بین دولت های مختلف، شبه نظامیان قبیله ای، مافیای
قاچاق و گروه های تروریستی مرتبط با داعش وارد یک جنگ ناگفته شده
است. ریکاردو گارسیا ویلانووا، عکاس و کارلوس زوروتوزا،
روزنامهنگار، از سال 2011 به این کشور سفر کردهاند تا تمام
توطئههایی را که در این سناریوی پر هرج و مرج وجود دارند، ثبت
کنند و با ظرافتها و جزئیاتی که در پوشش مطبوعات سنتی نمیگنجد،
به آنها بگویند. موسی سنگالی که روی تخت مقوایی در میان کوزه های
صد ساله در ارگ نالوت می خوابد، چه می اندیشد؟ امین نیجریه ای چند
بار حاضر است قبل از اینکه بتواند پولی را برای پرداخت یک مکان در
قایق جمع کند، دستگیر، ربوده و ضرب و شتم شود؟ باندوک، پیشگام
جوان لیبیایی دث متال بربر، از زمانی که پس از نجات توسط Open
Arms به اروپا آمد، چه خواهد شد؟ مونولوگ یک مقام ناتوان دولت
لیبی غرق شده و بدون منابع چگونه به نظر می رسد؟ آیا جیاش می
تواند گورستان مهاجران زووارا را به پایان برساند؟ چه کسی در داخل
کامیونهای یخچالدار پر از ترس سفر میکند که فقط در شب
میچرخند؟ آیا کسی از اتحادیه اروپا می داند که در لیبی چه می
گذرد؟
عکاس ریکاردو گارسیا ویلانووا و روزنامه نگار کارلوس زوروتوزا
از سال 2011 به لیبی سفر کرده اند تا همه توطئه هایی را که در این
سناریوی آشفته وجود دارند مستند کنند و به آنها بگویند. با ظرافت
ها و جزئیاتی که در پوشش مطبوعاتی سنتی نمی گنجد.
FRAGMENT
—آنها آنها را فقط به عنوان یک شبه نظامی دیگر به تصویر می
کشیدند، در حالی که حقیقت این است که آنها حتی در آنجا فعالیت نمی
کنند. قوانین مذهبی و نه گروهی از افراد مسلح برای استفاده. از
سوی دیگر، هیچکدام به منحصر به فرد بودن زواره اشاره ای نکردند.
یوباس حلب، یک فعال محلی که میگوید خویشاوندانی در تیپ دارد،
شکایت کرد. در واقع، همه در زووارا می دانستند چه کسی پشت نقاب ها
پنهان شده است. در واقع، ما خودمان بیش از یک نفر را در مرکز
تیفیناغ شناسایی کردیم.
ما یوباس را از سال 2011 می شناختیم و برای او تقریباً یک موضوع
شخصی بود که ایمسوتن با ما مصاحبه کرد. او را دیدیم که تلفنی در
مکالماتی صحبت می کند که خلاصه آن ها «می گویند زنگ می زنند»
خلاصه می شد. در همین حال، ما از مکانهایی در آن ساحل وسیع و
متروک بازدید کردیم که هنوز بطریهای آب پر بود، کفشهای مدفون در
شنها، بقایای لباس، کمربند... هرگز متوجه نمیشویم که اگر
مهاجران در حال خروج از آنها رها شده باشند. ، یا پس از غرق شدن
کشتی توسط دریا به ساحل کشیده می شود. در طول آن پیاده روی های
طولانی، یوباس در مورد برنامه های خود برای آینده ای که لزوماً
شامل لیبی نمی شود و از گذشته ای که ما نمی توانستیم تصورش را
بکنیم گفت. آن بیست و چند ساله با سوارکاری در سراسر اروپا سفر
کرده بود. او صدها عکس در تلفن همراه خود داشت که شامل جشنواره
های موسیقی معروفی مانند جشنواره جهنمی در نانت فرانسه یا
Benicàssim در اسپانیا بود.
درباره نویسنده
پس از فارغ التحصیلی در رشته فیلولوژی انگلیسی ، کارلوس
زوروتوزا (دونوستیا، 1971) برای جبران زمان از دست رفته نمی
توانست صبر کند تا سوار یک نهنگ شود. اما او بیش از صد سال تأخیر
داشت، بنابراین با یک دفترچه یادداشت راهی آخر دنیا شد. او در
آنجا متوجه شد که اگر در موصل، طرابلس یا کابل به دنیا می آمد،
زندگی اش چگونه بود. آنها به او اطمینان دادند که اسمش
"ژورنالیسم" است و او چندین سال است که در الجزیره، میدل ایست
آی، گاردین، ویسنیوز، پولیتیکو یا مونوکل و غیره داستان می
گوید. مقصر همه چیز همیشه ملویل خواهد بود.
¿Sabe alguien de la UE lo que está ocurriendo en
Libia?
Para subirse a una patera rumbo a Europa, decenas de miles de
personas han tenido que superar antes una endiablada yincana:
atravesar Libia, un país sumido en una guerra no contada entre
distintos Gobiernos, milicias tribales, mafias de traficantes y
grupos terroristas vinculados al ISIS. El fotógrafo Ricardo
García Vilanova y el periodista Karlos Zurutuza han recorrido
el país desde 2011 para documentar todas las tramas que
conviven en este escenario caótico y contarlas con los matices
y los detalles que no caben en la cobertura de prensa
tradicional. ¿Qué piensa el senegalés Musa que duerme en un
cama de cartones entre tinajas centenarias de la ciudadela de
Nalut? ¿Cuántas veces está dispuesto a ser detenido,
secuestrado y golpeado el nigeriano Amin antes de reunir el
dinero para pagar una plaza en un bote? ¿Qué habrá sido de
Bondok, el joven libio pionero del death metal bereber, desde
que llegó a Europa tras ser rescatado por Open Arms? ¿A qué
suena el monólogo de un impotente funcionario del Gobierno
libio desbordado y sin recursos? ¿Logrará Jiash terminar el
cementerio para inmigrantes de Zuwara? ¿Quién viaja dentro de
los camiones frigoríficos cargados de miedo que solo circulan
de noche? ¿Sabe alguien de la UE lo que está ocurriendo en
Libia?
El fotógrafo Ricardo García Vilanova y el periodista Karlos
Zurutuza han recorrido Libia desde 2011 para documentar todas
las tramas que conviven en este escenario caótico y contarlas
con los matices y los detalles que no caben en la cobertura de
prensa tradicional.
FRAGMENTO
—Los retrataron como una milicia más cuando lo cierto es que ni
operan en claves religiosas, ni son un grupo de pistoleros al
uso. Por otra parte, ninguno hizo mención de la singularidad de
Zuwara; el hecho de que aquí todos somos bereberes, incluida la
milicia —se quejaba Youbas Halab, un activista local que decía
contar con familiares en la brigada. En realidad, todo el mundo
en Zuwara sabía quién se escondía bajo las máscaras. De hecho,
nosotros mismos reconocimos a más de uno en el centro
Tifinagh.
Conocíamos a Youbas desde 2011 y para él era casi una cuestión
personal que los Imsuten nos concedieran una entrevista. Le
veíamos hablar por teléfono en conversaciones que generalmente
se resumían en un «dicen que llamarán». Mientras tanto,
visitábamos lugares de esa playa inmensa y desierta en la que
había botellas de agua aún llenas, zapatos enterrados en la
arena, restos de ropa, cinturones... Nunca llegaríamos a saber
si habían sido abandonados por los migrantes en su salida, o
arrastrados por el mar hasta la orilla tras un naufragio.
Durante aquellos largos paseos, Youbas nos hablaba de sus
planes para un futuro que no pasaba necesariamente por Libia, y
de un pasado que no imaginábamos. Aquel veinteañero había
viajado por toda Europa en coachsurfing; tenía cientos de
fotografías en su móvil, que incluían conocidos festivales de
música como el de Hellfest en Nantes, Francia, o el de
Benicàssim, en España.
ACERCA DEL AUTOR
Tras licenciarse en Filología Inglesa, Karlos Zurutuza
(Donostia, 1971) no veía el momento de embarcarse en un
ballenero para recuperar el tiempo perdido. Pero llegaba más de
cien años tarde, así que puso rumbo al fin del mundo con una
libreta; allí descubrió cómo habría sido su vida de haber
nacido en Mosul, en Trípoli o en Kabul. Le aseguraron que eso
se llamaba «periodismo», y lleva ya unos cuantos años contando
historias en Al Jazeera, Middle East Eye, The Guardian,
Vicenews, Politico o Monocle, entre otros. La culpa de
todo, siempre, será de Melville.