Thucydides and the Pursuit of Freedom

در توسیدید و تعقیب آزادی، مری پی نیکولز برای محوریت ایده آزادی در اندیشه توسیدید استدلال می کند. او از طریق خواندن دقیق تاریخ جنگ پلوپونز خود، جلوه‌های این موضوع را بررسی می‌کند. شهرها و افراد در تاریخ توسیدید آزادی را هدف خود می‌دانند، خواه ادعای مالکیت آن را داشته باشند و بخواهند آن را حفظ کنند و چه بخواهند برای خود یا دیگران به آن دست یابند. آزادی هدف هر دو آنتاگونیست در جنگ پلوپونز، اسپارت و آتن است، هرچند به طرق مختلف. یکی از کامل‌ترین بیان آزادی را می‌توان در لفاظی پریکلس توسیدید، به‌ویژه در سخنرانی معروف او در مراسم تشییع جنازه او مشاهده کرد.

اما، خود توسیدید بیش از مستندسازی مبارزه برای آزادی، آزادی را به عنوان خود می‌پذیرد. علت. از یک طرف، او نشان می‌دهد که آزادی تعالی انسان را ممکن می‌سازد، از جمله شجاعت، خویشتن‌داری، مشورت و قضاوت، که به نوبه خود از آزادی حمایت می‌کند. از سوی دیگر، دستیابی به آزادی، در رژیم خود و در کل جهان، با منافع و نیازهای مادی و در واقع همان شور و اشتیاق لازم برای حمایت از آن در تضاد است. کار توسیدید، که خود او آن را برای همیشه در اختیار می‌دانست، از این رو به زمانه ما سخن می‌گوید، و دفاع از آزادی را تشویق می‌کند و در عین حال درباره محدودیت‌ها و خطرات ناشی از این کار هشدار می‌دهد. توسیدید می آموزد که قدرتمندان باید از آزادی دفاع کنند، اما مراقب باشید که هزینه آن به خود آزادی تبدیل نشود.

In Thucydides and the Pursuit of Freedom, Mary P. Nichols argues for the centrality of the idea of freedom in Thucydides' thought. Through her close reading of his History of the Peloponnesian War, she explores the manifestations of this theme. Cities and individuals in Thucydides' history take freedom as their goal, whether they claim to possess it and want to maintain it or whether they desire to attain it for themselves or others. Freedom is the goal of both antagonists in the Peloponnesian War, Sparta and Athens, although in different ways. One of the fullest expressions of freedom can be seen in the rhetoric of Thucydides’ Pericles, especially in his famous funeral oration.

More than simply documenting the struggle for freedom, however, Thucydides himself is taking freedom as his cause. On the one hand, he demonstrates that freedom makes possible human excellence, including courage, self-restraint, deliberation, and judgment, which support freedom in turn. On the other hand, the pursuit of freedom, in one’s own regime and in the world at large, clashes with interests and material necessity, and indeed the very passions required for its support. Thucydides’ work, which he himself considered a possession for all time, therefore speaks very much to our time, encouraging the defense of freedom while warning of the limits and dangers in doing so. The powerful must defend freedom, Thucydides teaches, but beware that the cost not become freedom itself.