Three New Deals: Reflections on Roosevelt’s America, Mussolini’s Italy, and Hitler’s Germany, 1933-1939

از یک مورخ فرهنگی مشهور جهان، نگاهی اصیل به اشتراکات پنهان فاشیسم، نازیسم، و نیو دیل

امروزه نیو دیل فرانکلین دلانو روزولت به عنوان آرمان دموکراتیک، پاسخ مثبت آمریکا در نظر گرفته می شود. به یک بحران اقتصادی که آلمان و ایتالیا را به سمت فاشیسم سوق داد. با این حال، در دهه 1930، هر چند تکان دهنده به نظر برسد، این رژیم ها به سختی متضاد به حساب می آمدند. اکنون، ولفگانگ شیولبوش عناصر مشترک این سه "معامله جدید" را بررسی می کند تا توضیحی قابل توجه برای محبوبیت سیستم های تمامیت خواه اروپا ارائه دهد.

در بازگشت به رکود، شیولبوش ظهور نوع جدیدی از دولت را دنبال می کند: تقویت شده توسط تبلیغات توده ای، رهبری یک شخصیت کاریزماتیک، و ایجاد ثبات و قدرت. او شباهت‌های خیره‌کننده‌ای را در میان این سه رژیم آشکار می‌کند: اهمیت نمادین برنامه‌های غول‌پیکر کارهای عمومی مانند سدهای TVA و اتوبان آلمان، که نه تنها مردم را به کار بازمی‌گرداند، بلکه اقتدار دولت را نیز تجسم می‌دهد. اقناع فریبنده گفتگوهای روزولت کنار آتش و گفتگوهای رادیویی موسولینی. رواج معماری بنای تاریخی مانند برلین در واشنگتن نقش بسته است. و بنرهای همه جا حاضر که شهروندان را به عنوان پیروان وفادار دولت دعوت می کند.

به دور از معادل سازی روزولت، هیتلر و موسولینی یا به حداقل رساندن اختلافات حاد آنها، شیولبوش پیشنهاد می کند که ویژگی های پوپولیستی و پدرگرایانه مشترک در ایالت هایشان کلید اصلی را در اختیار دارند. وفاداری گیج کننده ای که زمانی به ظالم ترین رژیم های اروپا اعطا شد.

From a world-renowned cultural historian, an original look at the hidden commonalities among Fascism, Nazism, and the New Deal

Today Franklin Delano Roosevelt's New Deal is regarded as the democratic ideal, the positive American response to an economic crisis that propelled Germany and Italy toward Fascism. Yet in the 1930s, shocking as it may seem, these regimes were hardly considered antithetical. Now, Wolfgang Schivelbusch investigates the shared elements of these three "new deals" to offer a striking explanation for the popularity of Europe's totalitarian systems.

Returning to the Depression, Schivelbusch traces the emergence of a new type of state: bolstered by mass propaganda, led by a charismatic figure, and projecting stability and power. He uncovers stunning similarities among the three regimes: the symbolic importance of gigantic public works programs like the TVA dams and the German autobahn, which not only put people back to work but embodied the state's authority; the seductive persuasiveness of Roosevelt's fireside chats and Mussolini's radio talks; the vogue for monumental architecture stamped on Washington, as on Berlin; and the omnipresent banners enlisting citizens as loyal followers of the state.

Far from equating Roosevelt, Hitler, and Mussolini or minimizing their acute differences, Schivelbusch proposes that the populist and paternalist qualities common to their states hold the key to the puzzling allegiance once granted to Europe's most tyrannical regimes.