Thoreau's Morning Work: Memory and Perception in A Week on the Concord and Merrimack Rivers, the Journal, and Walden

یک هفته در رودخانه‌های کنکورد و مریماک و والدن، تنها آثاری که ثورو به‌عنوان کتاب در نظر گرفت و به پایان رساند، رابطه‌ای مهم و متمایز با یکدیگر و با یکدیگر دارند. مجله او، سندی که ترکیب بیست و چهار ساله آن توسعه آنها را در بر می گیرد. در یک کتاب جدید درخشان، اچ. دانیل پک نشان می‌دهد که چگونه این سه اثر از لحاظ دیالکتیکی با یکدیگر درگیر می‌شوند و چگونه همه آنها در پروژه بزرگ‌تری از تخیل شرکت می‌کنند.

 

\"کار صبحگاهی\"، عبارتی از والدن، نامی است که پک به این پروژه بزرگتر داده است. منظور او از کار انجام شده توسط حافظه و ادراک در شکل دادن به دیدگاه نوظهور ثورو از یک جهان هماهنگ است. پک استدلال می کند که تغییر تعادل حافظه و ادراک در این سه اثر، شخصیت ادبی منحصر به فرد هر یک از آنها را مشخص می کند. او ارزیابی مجدد عمده ای از والدن ارائه می دهد، که او آن را نه به عنوان مظهر حرفه ی ثورو (دیدگاه سنتی) و نه به عنوان یک ناهنجاری (دیدگاه تجدیدنظری اخیر) می داند. در عوض، او والدن را اثری محوری می‌بیند که مسائل مربوط به فقدان و یادآوری را منعکس می‌کند که قبلاً در یک هفته بیان برجسته‌ای پیدا کرده بود و پیش‌بینی چشم‌انداز ژورنال متأخر از نظم طبیعی را نشان می‌دهد. پک با تمرکز بر مجله دو میلیون کلمه‌ای، اولین تحلیل انتقادی را ارائه می‌کند که نیروهای اساسی و انسجام تخیلی را در گفتمان گسترده آن تعریف می‌کند. توجه به حافظه و ادراک در ثورو همچنین به مسئله مدرنیته نویسنده منجر می‌شود و او راه‌هایی را بررسی می‌کند که ثورو تفکر قرن بیستمی را پیش‌بینی می‌کند، به‌ویژه در آثار فیلسوفان عینی‌گرای بزرگی چون ویلیام جیمز و آلفرد نورث وایتهد.

A Week on the Concord and Merrimack Rivers and Walden, the only works Thoreau conceived and brought to conclusion as books, bear a distinctively important relation to each other and to his Journal, the document whose twenty-four-year composition encompasses their development. In a brilliant new book, H. Daniel Peck shows how these three works engage one another dialectically and how all of them participate in a larger project of imagination.

 

"Morning work," a phrase from Walden, is the name Peck gives to this larger project.  by it he means the work done by memory and perception as they act to shape Thoreau's emerging vision of a harmonious universe. Peck argues that the changing balance of memory and perception in the three works defines the unique literary character of each of them. He offers a major reevaluation of Walden, which he sees neither as the epitome of Thoreau's career (the traditional view) nor as an anomaly (the recent, revisionary view). Rather, he sees Walden as a pivotal work, reflecting the issues of loss and remembrance that earlier had found prominent expression in A Week and prefiguring the late Journal's vision of natural order. Focusing on the two-million-word Journal, Peck provides the first critical analysis that defines the essential forces and the imaginative coherence in its vast discursiveness. The consideration of memory and perception in Thoreau also leads peck to the issue of the writer's modernity, and he explores the ways in which Thoreau anticipates twentieth–century thought, especially in the works of such great objectivist philosophers as William James and Alfred North Whitehead.