Thinking its presence : form, race, and subjectivity in contemporary Asian American poetry

چه زمانی شعر و شاعری آمریکایی از نگاه کردن به شعر افراد نژادپرست به عنوان یک موضوع ثانویه در این حوزه خودداری می کند؟ Dorothy J. Wang یک مورد پرشور را مطرح می کند که اکنون زمان آن فرا رسیده است. Thinking Its Presence مستلزم بازنگری اساسی در مورد نحوه خواندن شعر آمریکایی امروز است و قرائت خود را به عنوان یک نقشه راه ارائه می دهد.

در حالی که تمرکز بر آثار پنج شاعر معاصر آسیایی آمریکایی است لی یونگ لی، مرلین چین، جان یاو، می‌می برسنبروژ، و پاملا لو - این کتاب ادعا می‌کند که اشکال زیبایی‌شناختی از زمینه‌های اجتماعی، سیاسی و تاریخی در نوشتن و دریافت همه جدایی‌ناپذیرند. شعر وانگ تمایل منتقدان و دانشگاهیان را به ممانعت از نقش نژاد در بحث‌هایشان درباره سنت شعری آمریکایی زیر سوال می‌برد و معیار دوگانه‌ای را که در خواندن اشعار شاعرانی که از اقلیت‌های نژادی هستند به کار می‌گیرند، روشن می‌کند. این اولین مطالعه پایدار درباره ویژگی‌های رسمی در شعر آسیایی آمریکایی در طیفی از سبک‌های زیبایی‌شناختی، از غزل سنتی تا آوانگارد است. وانگ با قاطعیت استدلال می کند که منتقدان باید شعر اقلیت را با همان توجه به زبان و شکلی بخوانند که در تحلیل های خود از نوشته های شاعران سفیدپوست آورده اند.

When will American poetry and poetics stop viewing poetry by racialized persons as a secondary subject within the field? Dorothy J. Wang makes an impassioned case that now is the time. Thinking Its Presence calls for a radical rethinking of how American poetry is being read today, offering its own reading as a roadmap.

While focusing on the work of five contemporary Asian American poets—Li-Young Lee, Marilyn Chin, John Yau, Mei-mei Berssenbrugge, and Pamela Lu—the book contends that aesthetic forms are inseparable from social, political, and historical contexts in the writing and reception of all poetry. Wang questions the tendency of critics and academics alike to occlude the role of race in their discussions of the American poetic tradition and casts a harsh light on the double standard they apply in reading poems by poets who are racial minorities. This is the first sustained study of the formal properties in Asian American poetry across a range of aesthetic styles, from traditional lyric to avant-garde. Wang argues with conviction that critics should read minority poetry with the same attention to language and form that they bring to their analyses of writing by white poets.