Therapeutic Problems in Pregnancy

تصویر زنان و زایمان به عنوان یک هنر تا حد زیادی دستکاری در سال های اخیر به شدت تغییر کرده است. خطر بارداری و زایمان برای یک مادر سالم به طور قابل توجهی کاهش یافته است و مرگ و میر معیاری است که بر اساس آن کیفیت مراقبت از مادر مورد قضاوت قرار می گیرد. اکنون می‌توانیم توجه بسیار بیشتری را به جنینی که الگوهای رشد و رفتار آن در رحم را می‌توان با کمک‌های فنی مدرن و پیشرفته و در نتیجه بهبود مرگ‌ومیر پری ناتال، به تفصیل مورد مطالعه قرار داد. با این حال، یک بیمار با یک بیماری عمومی از قبل موجود، هنوز مشکلی دارد که با همکاری نزدیک بین متخصص زنان و زایمان و پزشک به بهترین شکل مدیریت می شود. فشار خون ضروری، دیابت، بیماری های قلبی، بیماری تیروئید و صرع نمونه هایی از اختلالاتی هستند که برای حصول نتایج خوب مادری و جنینی نیاز به مراقبت زیادی در طول بارداری و در حین زایمان دارند. هنوز سوالات زیادی وجود دارد که باید پاسخ داده شود. در پرفشاری خون ضروری که حاملگی را پیچیده می کند، درمان با فشار خون پایین چه جایگاهی دارد؟ چه زمانی باید زایمان در دیابتی باردار انجام شود؟ چگونه باید بیمار را تحویل داد؟ مدیریت او در حین زایمان چگونه باید باشد؟ خطر ناهنجاری جنینی در بیمار صرعی که در حین مصرف داروهای ضد صرع باردار می شود چیست؟ این سؤالات و سؤالات دیگر موضوع سمپوزیوم اخیر در مؤسسه مامایی و زنان بوده است.

The image of obstetrics as a largely manipulative art has changed radically in recent years. The risk to a healthy mother of pregnancy and labour has been markedly reduced and morbidity not mortality is the yardstick by which the quality of maternal care is judged. We are now able to devote far more attention to the fetus whose growth patterns and behaviour in utero can be studied in detail by modern and sophisticated technical aids with a resultant improvement in perinatal mortality. A patient with a pre-existing general disease, however, still presents a problem which is best managed by close co-operation between obstetrician and physician. Essential hypertension, diabetes, heart disease, thyroid disease and epilepsy are examples of disorders which require great care throughout pregnancy and during labour if good maternal and fetal results are to be obtained. There are many questions still to be answered. What is the place of hypotensive therapy in essential hypertension complicating pregnancy? When should delivery take place in the pregnant diabetic? How should the patient be delivered? What should be her management during labour? What is the risk of fetal abnormality in the epileptic patient who becomes pregnant whilst on anti-epileptic drugs? These questions and others have been the subject of a recent symposium in the Institute of Obstetrics and Gynaecology.