دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Theatre, Therapy and Personal Narrative: Developing a framework for safe, ethical, flexible and intentional practice in the theatre of personal stories
دانلود کتاب تئاتر، درمان و روایت شخصی: ایجاد چارچوبی برای تمرین ایمن، اخلاقی، انعطاف‌پذیر و عمدی در تئاتر داستان‌های شخصی
مشخصات کتاب
Theatre, Therapy and Personal Narrative: Developing a framework for safe, ethical, flexible and intentional practice in the theatre of personal stories
ویرایش:
نویسندگان: Clark Michael Baim
سری:
ناشر: University of Exeter
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 283
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 51,000
کلمات کلیدی مربوط به کتاب تئاتر، درمان و روایت شخصی: ایجاد چارچوبی برای تمرین ایمن، اخلاقی، انعطاف‌پذیر و عمدی در تئاتر داستان‌های شخصی: تئاتر کاربردی و اجرا، اخلاق، تئاتر روایت شخصی، درمان، رواندرام، روایت درمانی دلبستگی، یکپارچگی زیستی-روانی-اجتماعی
در صورت تبدیل فایل کتاب Theatre, Therapy and Personal Narrative: Developing a framework for safe, ethical, flexible and intentional practice in the theatre of personal stories به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تئاتر، درمان و روایت شخصی: ایجاد چارچوبی برای تمرین ایمن، اخلاقی، انعطاف‌پذیر و عمدی در تئاتر داستان‌های شخصی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب تئاتر، درمان و روایت شخصی: ایجاد چارچوبی برای تمرین ایمن، اخلاقی، انعطاف‌پذیر و عمدی در تئاتر داستان‌های شخصی
تئاتر معاصر جسورانه وارد عرصه درمانی شده است و اکنون محل خودنمایی رادیکال است. استفاده اخیر و رو به گسترش از داستان های شخصی افراد در تئاتر نیاز به یک چارچوب قوی برای تمرین ایمن، اخلاقی، انعطاف پذیر و عمدی توسط سازندگان تئاتر را برانگیخته است. چنین چارچوبی به دلیل خطرات ذاتی در قرار دادن زندگی خصوصی افراد در صحنه مورد نیاز است، به ویژه زمانی که داستان های آنها بر مشکلات حل نشده تمرکز می کند و به مناطق درمانی می گذرد. با در نظر گرفتن این الزام اخلاقی و عملی، و به منظور ایجاد طیف گسترده‌تری از ریسک‌پذیری اخلاقی که در آن پزشکان می‌توانند مرزهای مبهم را به روش‌های ایمن و خلاقانه مذاکره کنند، این مطالعه از تئوری و عمل درمانی مربوطه برای اتصال مجدد درمان و تئاتر استفاده می‌کند. و بهترین شیوه را در تئاتر داستان های شخصی ترویج کنند. به منظور ترویج بهترین تمرین در تئاتر داستان های شخصی (اصطلاحی که برای پوشش بی شمار اشکال تئاتری که از داستان های شخصی افراد استفاده می کنند استفاده خواهم کرد)، چارچوب جدیدی را توصیف می کنم که تئوری و عمل را از حوزه های روان درام ترکیب می کند. روایت درمانی دلبستگی و مطالعات تئاتر و اجرا. مزایای این چارچوب یکپارچه برای تمرین‌کننده تئاتر این است که تمرین‌های ایمن‌تر، اخلاقی‌تر و هدفمندتر را با داستان‌های شخصی ترویج می‌کند و بیان هنری با اعتماد به نفس و خلاقانه‌تر را تشویق می‌کند. این چارچوب این مزایا را فراهم می‌کند زیرا یک مدل ساختاریافته برای تصمیم‌گیری توسط دست اندرکاران تئاتر ارائه می‌کند که با داستان‌های شخصی کار می‌کنند، و راه‌هایی را پیشنهاد می‌کند که تمرین‌کننده می‌تواند امکانات هنری تازه‌ای را با نیات روشن و اطمینان در مورد مرزها و اخلاقیات کار کشف کند. چارچوب یکپارچه از طریق فرآیند تئوری زمینه ای تحقیق بازتابی، با استفاده از مدل های اقدام پژوهی، چرخه یادگیری تجربی Kolb و phronesis کاربردی توسعه یافته است. این چارچوب دارای چهار عنصر است که به ترتیب در فصل های اول تا چهارم بررسی می شود: 1) تاریخ: درک ریشه های تئاتر داستان های شخصی در سنت های هنر، تاریخ شفاهی، کنشگری اجتماعی، تئاتر و درمان. 2) اخلاق: گنجاندن موضوعات اخلاقی گسترده ای که ذاتی در صحنه سازی داستان های شخصی است. 3) پراکسیس: ساختاردهی فرآیندهای تئاتر مشارکتی برای تنظیم سطح افشای شخصی در میان شرکت کنندگان (الگویی برای ساختاردهی تمرین و تنظیم افشای شخصی ارائه شده است - به نام مارپیچ درام). و 4) مقاصد: کار با تمرکز روشن بر مقاصد خاص - به ویژه ادغام زیستی-روانی-اجتماعی - هنگام کار با داستان های شخصی. این مطالعه، در فصل پنجم، با تحلیل انتقادی دو نمونه از تمرین، که از دریچه مارپیچ درام بررسی شده‌اند، به پایان می‌رسد.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Contemporary theatre has crossed boldly into therapeutic terrain and is now the site of radical self-exposure. The recent and expanding use of people’s personal stories in the theatre has prompted the need for a robust framework for safe, ethical, flexible and intentional practice by theatre makers. Such a framework is needed due to the risks inherent in putting people’s private lives on the stage, particularly when their stories focus on unresolved difficulties and cross into therapeutic terrain. With this ethical and practical imperative in mind, and in order to create a broader spectrum of ethical risk-taking where practitioners can negotiate blurred boundaries in safe and creative ways, this study draws on relevant therapeutic theory and practice to re-connect therapy and theatre and promote best practice in the theatre of personal stories. In order to promote best practice in the theatre of personal stories (a term I will use to cover the myriad forms of theatre that make use of people’s personal stories), I describe a new framework that synthesises theory and practice from the fields of psychodrama, attachment narrative therapy, and theatre and performance studies. The benefits of this integrative framework for the theatre practitioner are that it promotes safer, more ethical and purposeful practice with personal stories, and encourages more confident and creative artistic expression. The framework provides these benefits because it offers a structured model for decision-making by theatre practitioners who work with personal stories, and suggests ways that the practitioner can explore fresh artistic possibilities with clear intentions and confidence about the boundaries and ethics of the work. The integrated framework has been developed through the grounded theory process of reflective inquiry, using in particular the models of action research, the Kolb experiential learning cycle and applied phronesis. The framework has four elements, which are explored respectively in chapters one to four: 1) History: understanding the roots of the theatre of personal stories in traditions of art, oral history, social activism, theatre and therapy; 2) Ethics: incorporating wide-ranging ethical issues inherent in staging personal stories; 3) Praxis: structuring participatory theatre processes to regulate the level of personal disclosure among participants (a model for structuring practice and regulating personal disclosure is offered — called the Drama Spiral); and 4) Intentions: working with a clear focus on specific intentions — especially bio-psycho-social integration — when working with personal stories. The study concludes, in chapter five, with a critical analysis of two exemplars of practice, examined through the lens of the Drama Spiral.
فهرست مطالب
collective narratives in the theatre......Page 43
Documentary and investigatory theatre......Page 45
In this category are those forms of theatre and drama-based workshops and groupwork where people meet as a group and explore their personal stories with each other, but they do not typically present their work to people from outside the group. These w.........Page 46
Theatre and drama-based workshops where personal and fictional stories are used......Page 47
In the theatre, in keeping with modernising trends across all of the arts from the 1830s onwards, and developing on from movements including naturalism, realism and the avant-garde, the late 19th and early 20th centuries saw the rise of theatre as the.........Page 50
A corresponding feature of the turn toward the authenticity of the actor is the trend towards ‘non-acting’ — even to the point of using non-actors or actors who specialise in ‘not acting’ (Garde & Mumford, 2016). Companies such as Berlin’s Rimin.........Page 51
The experimental approaches in the theatre co-occurred to some extent with the performative turn in the arts from the 1960s onwards. For key authors including Erika Fischer-Lichte and Richard Schechner, the performative turn is an attempt to bet.........Page 52
Julian Beck and Judith Malina’s Living Theatre and Richard Schechner’s Performance Group are two of the more notable North American examples of this trend toward interactive performance in the theatre. Summarising the performative turn in the ar.........Page 53
why the need for special attention?......Page 84
To offer a visual representation of the potential roles that can inadvertently be played out during the process of eliciting and working with personal stories, it may be useful to refer to the work of Karpman (1968) and what has become widely acc.........Page 90
How can we help participant-performers to grapple with this ethical complexity? In the rehearsal and theatre making process, it may be useful to spend time explicitly exploring issues to do with ethics, values, philosophy, the forces of commodit.........Page 130
Using the processes of reflective inquiry, action research and the related research methods discussed in the introductory chapter of this study, I field tested evolving iterations of the Drama Spiral in workshops between 2011 and 2017 at the Universit.........Page 134
Introduction......Page 181
stories in the theatre......Page 183
in the theatre of personal stories......Page 186
References......Page 261
Jeffers, A. (2011). Refugees, Theatre and Crisis: Performing Global Identities. Basingstoke: Palgrave Macmillan.......Page 272
LaFrance, M. (2013). ‘The Disappearing Fourth Wall: Law, Ethics, and Experiential Theatre.’ Vanderbilt Journal of Entertainment & Technology Law, 15 (3), 507-582.......Page 274
Thompson, N. (2015). Seeing Power: Art and Activism in the Twenty-first Century. London: Melville House.......Page 282
