Theatralisierung der Gesellschaft: Band 2: Medientheatralität und Medientheatralisierung

هدف ارائه شده در دو جلد این مجموعه تغییرات و گرایش های توسعه در جامعه معاصر است که در گفتمان های علوم اجتماعی و فرهنگی اخیر به طور فزاینده ای با اصطلاحاتی مانند صحنه سازی، اجرا/ اجرا، تصویر، رویداد یا فرهنگ بصری همراه شده است. . تحت عنوان تئاتری‌سازی، آنچه در اینجا مطرح است چیزی کمتر از ادعای مجموعه‌ای از شکل‌گیری‌ها و دگرگونی‌های اجتماعی-فرهنگی نیست که همه سطوح نظم اجتماعی، حوزه‌ها و جنبه‌های هستی را در بر می‌گیرد. از سوی دیگر، مهم است که حقایق فرهنگی-اجتماعی را در نظر بگیریم، که به نظر می رسد مخالف تئاتر زدایی را نشان می دهد.
در جلد اول، ایده/پایان‌نامه راهنمای مرکزی (تئاترسازی) که بر اساس آن استوار است، در درجه اول به محیط زندگی هر فرد، فرهنگ‌های خاص (گروهی) و زمینه‌های اجتماعی به معنای پیر بوردیو مربوط می‌شود: سیاست، ورزش، دین، علم، پزشکی/روان درمانی، هنر، تجارت و غیره. جلد 2 بر "ابر تئاتر" رسانه های جمعی تمرکز دارد. موضوع تحقیق نیز اینترنت به عنوان فضای نمایشی و به عنوان لحظه و عامل نمایشی شدن (رسانه ای) است.

Die in den beiden Bänden dieses Sammelwerks repräsentierten Beiträge zielen auf Wandlungen und Entwicklungstendenzen der Gegenwartsgesellschaft, die in neueren sozial- und kulturwissenschaftlichen Diskursen zunehmend mit Begriffen wie Inszenierung, Performanz/Performance, Image, Event oder visual culture belegt werden. Unter dem Titel Theatralisierung geht es hier um nicht weniger als um die Behauptung eines charakteristischen Bündels von sozio-kulturellen Formationen und Transformationen, die alle gesellschaftlichen Ordnungsebenen, Bereiche und Daseinsaspekte umfassen. Andererseits gilt es, sozio-kulturellen Tatsachen Rechnung zu tragen, die eher den Gegenbegriff der Enttheatralisierung nahezulegen scheinen.
Die hier zugrunde liegende zentrale Leitidee/Leitthese (Theatralisierung) wird im 1. Band vor allem auf die Lebenswelt(en) jedermanns, auf spezielle (Gruppen-)Kulturen sowie auf soziale Felder im Sinne Pierre Bourdieus bezogen: Politik, Sport, Religion, Wissenschaft, Medizin/Psychotherapie, Kunst, Wirtschaft u.s.w. Der 2. Band fokussiert das ‚Super-Theater’ der Massenmedien. Gegenstand der Untersuchung ist zudem das Internet als Raum von Theatralität und als Moment und Faktor von (Medien-)Theatralisierungen.