دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: فلسفه ویرایش: 1 نویسندگان: Denise Riley سری: ISBN (شابک) : 0804739110, 9780804739115 ناشر: Stanford University Press سال نشر: 2000 تعداد صفحات: 221 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 4 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Words of Selves: Identification, Solidarity, Irony (Atopia: Philosophy, Political Theory, Ae) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب کلمات خود: هویت ، همبستگی ، طنز (آتوپیا: فلسفه ، نظریه سیاسی ، ائه) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مارلن دیتریش آخرین سطر را در اورسن ولز با لمس شیطان داشت: «چه اهمیتی دارد که درباره دیگران چه میگویی؟» نویسنده به این سوال می اندیشد: چه اهمیتی دارد که درباره خودت چه می گویی؟ او تعجب می کند که چرا نیاز به یک چیز یا دیگری بودن باید آنقدر سخت باشد که ارضا شود به گونه ای که در گوش سوژه خودش صدق کند. او تصمیم میگیرد که برخی تردیدها و ناهنجاریها در سکونت در بسیاری از دستههای افراد - از جمله مواردی که گاهی اوقات سیاست هویتی نامیده میشود - نیازی به نشاندهنده ضعف روانشناختی یا فقدان اعصاب سیاسی نیست. متقاعد کردن. اما اگر این ناراحتی که در خودشخصیتیابی به ارث میرسد، نیاز به پذیرش و ثبت کامل داشته باشد - به عنوان چیزی که همزمان زبانی و عاطفی است - میتوان آن را نیز با شادی تحمل کرد. در اینجا زبان به مثابه یک چیز مکر و مکر که گویندگانش را به بیراهه می برد، تلقی نمی شود. اگرچه شغل نامیده شدن به چیزی، و قرار گرفتن بر اساس آن فراخوان، اغلب یک امر ناخوشایند است، کنایه می تواند درمان موثری را ارائه دهد. حتی اگر دستهبندیهای نامطمئن و متزلزل، سیاستهایی را که آنها نیز شکل میدهند، مشکل سازند، به سختی همبستگی همدلانه را که از شناسایی متمایز است، تضعیف میکنند. کنایه کلامی ارائه خود می تواند از نظر سیاسی مفید باشد. زیر سوال بردن بیان دریافتی از خود را نمی توان صرفاً به عنوان تجمل برای کسانی که در موقعیت های امن قرار دارند رد کرد، بلکه می تواند به سمت تصوری از یک عدم هویت سازنده حرکت کند. من» و احساسات زبانی، موقعیت تاریخی کنایه، و احتمالات یک همبستگی غیرهویتگرایانه که به طور غیرقابل معذرتخواهی نسبت به تأثیر زبان هوشیار است.
Marlene Dietrich had the last line in Orson Welles’s A Touch of Evil: “What does it matter what you say about other people?” The author ponders the question: What does it matter what you say about yourself? She wonders why the requirement to be a something-or-other should be so hard to satisfy in a manner that rings true in the ears of its own subject. She decides that some hesitations and awkwardness in inhabiting many categories of the person—including those celebrated by what is sometimes termed identity politics—need not evidence either psychological weakness or political lack of nerve.Neither an “identity” nor a “nonidentity” can quite convince. But if this discomfort inhering in self-characterization needs to be fully admitted and registered—as something that is simultaneously linguistic and affective—it can also be cheerfully tolerated. Here language is not treated as a guileful thing that leads its speakers astray. Though the business of being called something, and of being positioned by that calling, is often an unhappy affair, irony can offer effective therapy. Even if uncertain and volatile categorizations do trouble the politics that they also shape, they hardly weaken the empathetic solidarity that is distinct from identification. The verbal irony of self-presentation can be politically helpful. Questioning the received diction of the self cannot be dismissed merely as a luxury of those in secure positions, but instead can move toward a conception of a constructive nonidentity.This extended meditation on the language of the self within contemporary social politics also considers the lyrical “I” and linguistic emotionality, the historical status of irony, and the possibilities of a nonidentitarian solidarity that is unapologetically alert to the affect of language.
Acknowledgements ......Page 4
Contents ......Page 5
Introduction ......Page 6
1. 'Who, Me?' Self-Description's Linguistic Affect ......Page 27
2. Linguistic Unease ......Page 61
3. Lyric Selves ......Page 98
4. 'The Wounded Fall in the Direction of Their Wound' ......Page 118
5. Echo, Irony, and the Political ......Page 151
Notes ......Page 190
Index ......Page 215