The Welfare of Laboratory Animals

رفاه حیوانات در سراسر جهان در حال جلب توجه است، به ویژه از سوی کشورهای توسعه یافته، که اکنون دانش و منابع لازم برای ارائه بهترین سیستم های مدیریتی برای حیوانات مزرعه خود را دارند، و همچنین به طور بالقوه قادر به ارائه فراوانی هستند. منابع برای حیوانات همراه، باغ وحش و حیوانات آزمایشگاهی. توجه بیشتر به رفاه حیوانات در غرب عمدتاً از این واقعیت ناشی می شود که پیگیری بی وقفه پاداش مالی و کارآیی منجر به توسعه سیستم های فشرده تولید حیوانات شده است که وجدان بسیاری از مصرف کنندگان در آن کشورها را آزار می دهد. در کشورهای در حال توسعه، بقای انسان همچنان یک ابهام روزانه است، به طوری که تدارک رفاه حیوانات باید در مقابل رفاه انسان متوازن باشد. رفاه معمولاً تنها در صورتی تأمین می‌شود که از خروجی حیوان پشتیبانی کند، خواه غذا، کار، لباس، ورزش یا همراهی باشد. در واقع اگر در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته به درستی از آنها استفاده شود، منابع برای همه وجود دارد. تقسیم ناعادلانه ثروت های جهان باعث ایجاد فقر جسمی و روانی برای انسان ها و حیوانات در تمام بخش های جهان می شود. Liv estock بزرگترین کاربر زمین در جهان است (FAO، 2002) و جمعیت، به ویژه حیوانات تک معده، به سرعت در حال افزایش است تا نیاز جمعیت انسانی در حال گسترش را برآورده کند. بنابراین، جمعیت حیواناتی که توسط انسان اداره می شوند در سراسر جهان در حال افزایش است، بنابراین تمایل به تخصیص منابع کمتر به هر یک وجود دارد.

Animal welfare is attracting increasing interest worldwide, but particularly from those in developed countries, who now have the knowledge and resources to be able to offer the b est management systems for their farm animals, as well as potentially being able to offer plentiful resources for companion, zoo and laboratory animals. The increased attention given to animal welfare in the West derives la rgely from the fact that the relentless pursuit of financial reward and efficiency has lead to the development of intensive animal production systems that offend the conscience of many consumers in those countries. In devel oping countries, human survival is still a daily uncertainty, so that provision fo r animal welfare has to be balanced against human welfare. Welfare is usua lly provided for only if it supports the output of the animal, be it food, work, clothing, sport or companionship. In reality there are resources for all if they are properly husbanded in both developing and developed countries. The inequitable division of the world’s riches creates physical and psychological poverty for humans and animals alike in all sectors of the world. Liv estock are the world’s biggest land user (FAO, 2002) and the population, particularly of monogastric animals, is increasing rapidly to meet the need of an expanding human population. Populations of animals managed by humans are therefore increasing worldwide, so there is the tendency to allocate fewer resources to each one.