The Visual System of Fish

سؤالی که اغلب از ما که در زمینه به ظاهر باطنی بینایی ماهی کار می کنیم پرسیده می شود، چرا؟ برای برخی از ما پاسخ واضح به نظر می رسد - چه تعداد از دانشمندان بصری دیگر می توانند به نام علم در یک تالاب گرمسیری شیرجه بزنند و سپس می توانند سوژه های خود را برای شام بخورند؟ با این حال، دلایل بهتر، یا حداقل از نظر علمی قابل قبول تر، برای کار بر روی سیستم بینایی ماهی وجود دارد. اولاً، از نظر تعداد، ماهی‌ها تا حد زیادی مهم‌ترین گروه‌های مهره‌داران هستند که احتمالاً بیش از نیمی (حدود 22000 گونه) از همه گونه‌های مهره‌داران شناخته شده را تشکیل می‌دهند (نلسون، 1984). علاوه بر این، بسیاری از این موارد دارای اهمیت تجاری هستند. ثانیاً، اگر یکی از اهداف تحقیق درک سیستم بینایی انسان باشد، حیواناتی مانند ماهی می توانند چیزهای زیادی به ما بگویند، زیرا از بسیاری جهات سیستم بینایی آنها و به ویژه چشمان آنها شبیه به خود ما است. این خوش شانسی است، زیرا تکنیک های متعددی وجود دارد، مانند ضبط داخل سلولی شبکیه، که برای درک ما از فرآیند بینایی حیاتی هستند، که نمی توانند به طور معمول روی نخستی ها انجام شوند. از سوی دیگر، ماهی خونسرد موضوعی ایده آل برای چنین مطالعاتی است و بسیاری از چیزهایی که ما در مورد آن می دانیم، به عنوان مثال، اصول پردازش اطلاعات در شبکیه چشم بر اساس کار انجام شده بر روی ماهی است (به عنوان مثال Svaetichin، 1953). .

A question often asked of those of us who work in the seemingly esoteric field of fish vision is, why? To some of us the answer seems obvious - how many other visual scientists get to dive in a tropical lagoon in the name of science and then are able to eat their subjects for dinner? However, there are better, or at least scientifically more acceptable, reasons for working on the visual system of fish. First, in terms of numbers, fish are by far the most important of all vertebrate classes, probably accounting for over half (c. 22 000 species) of all recognized vertebrate species (Nelson, 1984). Furthermore, many of these are of commercial importance. Secondly, if one of the research aims is to understand the human visual system, animals such as fish can tell us a great deal, since in many ways their visual systems, and specifically their eyes, are similar to our own. This is fortunate, since there are several techniques, such as intracellular retinal recording, which are vital to our understanding of the visual process, that cannot be performed routinely on primates. The cold­ blooded fish, on the other hand, is an ideal subject for such studies and much of what we know about, for example, the fundamentals of information processing in the retina is based on work carried out on fish (e. g. Svaetichin, 1953).