The Vampyre and Ernestus Berchtold or The Modern Eedipus

در سال 1816، جان ویلیام پولیدوری به عنوان پزشک شخصی لرد بایرون به ژنو سفر کرد. در آنجا با مری گادوین (بعدها شلی) و معشوقش پرسی شلی آشنا شدند و تصمیم گرفتند در تابستانی مرطوب با نوشتن داستان‌های ارواح دور شوند. تنها دو نفری که داستان‌های خود را کامل کردند، مری شلی بودند که فرانکنشتاین را در سال 1818 منتشر کرد، و پولیدوری، که خون آشام و ارنستوس برشتولد هر دو منتشر شدند. در سال 1819.

خون آشام، بر اساس ایده ای دور ریخته شده از بایرون، اولین تصویری از شخصیت خون آشام جذاب است که برای خوانندگان برام استوکر و آن رایس آشناست. ارنستوس برشتولد به طرز مفتضحانه ای از شایعات رابطه بایرون با خواهر ناتنی اش برای به روز رسانی فاوستی اسطوره ادیپ استفاده می کند که با شرحی از مبارزه میهن پرستان سوئیسی علیه تهاجم ناپلئون ترکیب می شود.

همراه با آثار پولیدوری، این نسخه همچنین شامل داستان هایی است که توسط مسافران در تابستان 1816 ژنو خوانده و نوشته شده است و پاسخ های معاصر به خون آشام و ارنستوس برشتولد em>.

In 1816, John William Polidori travelled to Geneva as Lord Byron’s personal physician. There they met Mary Godwin (later Shelley) and her lover Percy Shelley and decided to while away a wet summer by writing ghost stories. The only two to complete their stories were Mary Shelley, who published Frankenstein in 1818, and Polidori, whose The Vampyre and Ernestus Berchtold were both published in 1819.

The Vampyre, based on a discarded idea of Byron’s, is the first portrayal of the alluring vampire figure familiar to readers of Bram Stoker and Anne Rice. Ernestus Berchtold scandalously draws on the rumours of Byron’s affair with his half-sister for a Faustian updating of the myth of Oedipus, which it combines with an account of the struggle of Swiss patriots against the Napoleonic invasion.

Along with Polidori’s work, this edition also includes stories read and written by the travellers in the Genevan summer of 1816 and contemporary responses to The Vampyre and Ernestus Berchtold.